Powstała 19 IX 1922 w ruchliwym punkcie (ul. Staszica 27, d. 9) z dużym lokalem (charakterystyczna szachownicowa czarno-biała posadzka), liczną obsługą, przyciągająca do siebie znaczną część klienteli. Prowadzili ją wspólnie po 3/8 Marian Suchański (osobne hasło) i Konrad Leonard Czernicki (osobne hasło), po wojnie na Śląsku - farmaceuci z prawdziwego zdarzenia, życzliwi, znający się na leczeniu (trzecim wspólnikiem był Stanisław Pepłowski (2/8). W dawnych latach większość sprzedawanych specyfików przygotowywano na miejscu - jedno  z pomieszczeń przeznaczone było do produkcji leków.
W czasie okupacji, krótko zamknięta, funkcjonowała jako Deutsche Apotheke, kierowały nią Niemki Marianna i Ilza. W 1951 była własnością mgr Kowalskiego, Sochańskiego (zam. Milejów) i s-ców Tomaszewskiego, upaństwowiona jako Apteka Społeczna nr 106. Po wojnie kierowali nią 1944-51 Sabina Kucharska, 1951-72 Zdzisław Klimkiewicz (z przerwą, 1954-57 Bolesław Rymgayłło) i do jej zamknięcia w 1977 Janina Klimkiewicz. Przez ponad pół wieku pracowała w niej Bronisława Biełowa (osobne hasło: Biały Bronisława), do samego końca przetrwały meble z przed pół wieku.


 * Na miejscu wyrabiano krople walerianowe i inoziemcowe (właśc. Inoziemcowa), maści, tinktury (nalewki), syropy na winie i pomarańczach, maść szarą i sabadyllę (środek na wszy). Była m.in. prasa do wyciskania i perlokator do robienia ziół - ob. w muzeum farmacji w Krakowie. (B. Biełowa)