Ur. w Brześciu Kujawskim, z d. Szubert, studia w Wyższej Szkole Handlowej przerwała wojna. W 1940 wysiedlona z rodzicami zamieszkała w Zamościu, skąd pochodziła jej matka Maria. Po wyzwoleniu mieszkała na Ziemiach Zachodnich (Lwówek, Wrocław), pracując w ZW Ligi Kobiet i zarządzie okręgowym kin (wicedyrektor ds. upowszechniania), zajmowała się reklamąhandlowa. Po śmierci ojca wróciła do Zamościa, prowadząc rodzinny sklep.
Jej kilkanaście wierszy drukował "Tygodnik Zamojski" (1944/45), m.in. Na śmierć Żmindy. Pozostawiła w rękopisach 59 wierszy, pisanych od 16 roku życia (ps. "Brzeska"). Pisał o niej Poetce nieznanej A. Gzella ("Kurier Lubelski", 7-9 VII 1979) - większość wierszy  to refleksyjna poezja miłosna. Nie sięga może najwyższych lotów, ale jest żarliwa, szczera, prawdziwa, nie brak w niej też sarkazmu, dowcipu, zadumy nad filozofią życia. Filantropka, wspomagała m.in. kościół św. Katarzyny. Spoczywa na cmentarzu we Wrocławiu.