W 2 poł. XIX w. działał Bractwo naprawy ksiąg, które zajmowało się obszerną biblioteką bethamidraszu (4 tys. dzieł religijnych). Z inicjatywy  inteligencji powstała w 1909 popularna biblioteka Gdali Hoffmana (miesięczny abonament za wypożyczanie książek w języku pol., ros. i starożyd. 20 kop., żyd. 10 kop., czynna 2 dni w tygodniu po 2 godz.).
24 V 1913 staraniem inteligencji żydowskiej (współzałożycielami m.in. I. Gelibter, J. Perec, S. Aszkenazy) powstała Zamojska Publiczna Biblioteka i Czytelnia Stowarzyszenia im. I. L. Pereca (w gubernialnym Lublinie kilka lat później). Za jedną wypożyczoną książkę nic się nie płaciło. Czynna w Rynku Wielkim (dom Inlendera), pocz. książki ros. i żyd., o wyraźnie lewicowym charakterze. W 1923 liczyła 7 tys. t., w tym 2 tys. w j. polskim, zapisanych 700 osób (warunek uk. 16 lat), nie wielu jednak narodowości polskiej. Jak podawała prasa - po długich latach pracy robotnikom i inteligencji w Zamościu udało się zbudować piękną bibliotekę.
Latem 1924 władze zlikwidowały stowarzyszenie podejrzewane o działalność komunistyczną, a bibliotekę zamknięto. Księgozbiór z lokalem przekazano oddziałowi ŻLOL. Ponownie otwarta 15 XI 1925 jako Biblioteka i Czytelnia Towarzystwa Żydowskiej Ligi Oświaty Ludowej (prezes Mojżesz Lewin). Czynna była każdego dnia tygodnia (34 godz.), była lepiej uposażona niż biblioteka miejska, organizowała kwesty na zakup książek. W 1929 miała 300 czytelników, 5,6 tys. książek i 9889 wypożyczeń, w 1932 liczyła 7580 t. (język żyd. 2880, hebrajski 300, polski 2405). Zarządzającymi byli Bajrach Pfeffer, od 1930 Chaim Szpizajzen, i od 1932 Szyja Sztajn. W 1937 zlikwidowana z podobnych powodów jak jej poprzedniczka. Książki przepadły podczas okupacji.
Wyróżniała się także Powszechna Biblioteka Hebrajska im. D. Friszmana (1924-32, przy szkole powszechnej "Kadimah"), wyłącznie z książkami hebrajskimi, ok. 1 tys. książek, ostatnim zarządzającym był Lejga Goldgraber. Ponadto czynne były jeszcze: Nowomiejska Ludowa Biblioteka (od 1921, w X-lecie ok. 3 tys.  książek), Biblioteka Klasowych Związków Zawodowych (od 1926) i Biblioteka im. I. Ch. Brenera Tow. Kulturalno-Oświatowego "Fraihait" (od 1933) wszystkie też po ok. 1 tys. tomów.


* Kilka dni temu jakiś pan G. Hoffmman ogłosił afiszami w języku rosyjskim i żydowskim o otwarciu biblioteki w której można otrzymywać książki w języku rosyjskim, żydowskim i staro-żydowskim, na samym końcu łaskawie raczył wspomnieć i o polskim. Wiemy, że inicjatywa otwarcia biblioteki nie pochodzi na bynajmniej  od p. G. Hoffmana, którego prawie nikt nie zna, lecz jest to robota inteligentnych Żydów zamojskich, a więc i ogłoszenie z pominięciem polskiego języka jest ich czynem. ("Kurier Lubelski" z listopada 1909)
 * Założyciele Stow. Zamojska Publiczna Biblioteka-Czytelnia im. I.L. Pereca w 1913 - Izaak Gelibter, Jakub Józef Szneerson, Jonatan Ejbeszyc, Mordko Becher, Samuel Aszkenazy, Bajrach Pfeffer, Moszek Lewin, Jonas Perec. Wybrany w 1918 zarząd
Rachmil Brondwajn (prezes), Leonia Huberman (wiceprezes), M. Becher (skarbnik), , Salomon Lewin (sekretarz), Izaak Goldsztajn (czł.), zarząd w 1921 - R. Brondwajn, Jonas Perec, Mojżesz Goldsztajn, Mordko Cwilich, Lejzor Finkman.
 * Jak poinformowało Towarzystwo Przyjaciół Uniwersytetu Hebrajskiego w Palestynie z Zamościa nadeszło kilka skrzyń z książkami naukowymi i literackimi celem przesłania dla żydowskiej Biblioteki Narodowej, po przesegregowaniu miały być przesłane z Warszawy do Jerozolimy. ("Nasz Przegląd", 1924)