Ur. w Krzyżanowej (pow. kutnieński), gimnazjum ukończył w Łodzi, a dyplom lekarski uzyskał w 1901 na Uniwersytecie Warszawskim. Początkowo pracował w Warszawie, potem w Mohylewie. Podczas wojny japońskiej służył w oddziale sanitarnym w Irkucku, później jako chirurg w Smoleńsku, zapoznał się z klinikami Lwowa i Wiednia. W 1909-16 był lekarzem naczelnym w Szczebrzeszynie. W zamojskim szpitalu pracował od 1916, a w 1926-46 był jego dyrektorem. Uczestniczył w wydarzeniach niepodległościowych 1918 (m.in. w komitecie Klubu Republikańskiego). Był radnym miejskim (2 kadencje), bardzo czynny na niwie samorządowej i społecznej, jak również towarzyskiej. Wyjątkowo szanowany i lubiany - jego dobroć i bezinteresowność były przysłowiowe. Był lekarzem filantropem starej daty o bardzo wysokiej etyce. Często bywał wyzyskiwany, a dobroć jego nadużywana. Jego dłużnikiem był czasem i sam Sejmik. Po wojnie mieszkał przy ul. Staszica 17, gdzie miał też gabinet lekarski. Mąż Heleny Boguckiej. Spoczywają na zamojskim cmentarzu (A).

 * Lekarz filantrop starej daty o bardzo wysokiej etyce, cieszący się największym zaufaniem nie tylko pacjentów, ale i kolegów. Często bywał on wyzyskiwany, a dobroć jego nadużywano. Bezinteresowność jego i skrupulatność stały się przysłowiowe. O tym jak go ludzie nabierali krążyło mnóstwo opowiadań. (Zygmunt Klukowski)
 * Człowiek cnót ewangelicznych i biblijnej skromności. Inni wspominać go będą jako jako lekarza chłopsko-żydowskiego. Chłopom był tak bliski, że nie mówili do niego panie doktorze a  panie Bogucki. W okresie świąt rabin szedł składać życzenia jedynie do starosty i dra Boguckiego. Dorobił się tylko skromnego domku i dwuhektarowej działki. Kiedy miał określić honorarium wpadał w zdenerwowanie, chodził po pokoju, drapał się w głowę, by po chwili strzelić sumą stanowiącą zaledwie część należności. (Stanisław Kulesza)
 * Z dyplomu PRN - na posiedzeniu plenarnym 12 IV 1946  postanowiła wyrazić najwyższe uznanie ob. dr. Boguckiemu Bolesławowi za Jego ofiarną i pełną poświęcenia pracę od 1 II 1918 do 31 III 1946 na stanowisku Dyrektora Szpitala Pow. Rady Narodowej w Zamościu. Biorąc pod uwagę zasługi jakie Ob. Dyr. Bogucki Bolesław położył w ciągu 30-tu lat dla naszego powiatu,  Pow. Rada Narodowa na tymże posiedzeniu postanowiła przyznać Dr. Bolesławowi Boguckiemu dożywotni honorowy tytuł Dyrektora Szpitala Powiatowej Rady Narodowej.
 * Sprawy mieszkania Boguckich, miały się następująco: z racji swoich zainteresowań i zajęć, Lilka Bogucka po nabyciu Janowic głównie tam mieszkała, a bywała w mieszkaniu na Staszica, a dr Bogucki głównie mieszkał na Staszica, a bywał w willi na Janowicach. (B. Osborne-Kulesza)