W 1946 zawiązało się Towarzystwo Miłosierdzia "Caritas" (prezes Zygmunt Zdrojewski, wiceprezes Zofia Legieć, ul. Kolegiacka 3), które tego roku otwarło punkt dożywiania żebraków (ówczesna plaga), z siedzibą w Rynku Wielkim 9 (nad wejściem sentencja pokój temu domowi i wszystkim wchodzącym doń). 22 V 1946 po zarejestrowaniu I-szym prezesem oddziału Towarzystwa Miłosierdzia "Caritas" został ks. Tadeusz Malec, później m.in. Janina Kozłowska, Stefan Jawor, Jan Cieślak, do czołowych działaczy należeli Jan Quirini, Stanisława Stroińska, Zofia Legieć, ks. Franciszek Zawisza, Jadwiga Skotnicka, Jan Ogórkiewicz, Adam Klimek, Bolesław Smyrski. Osoby potrzebujące pomocy wyszukiwały siostry Ewelina i Antonina Bagińskie. Kuchnia wydała w 1949 rocznie 52.109 posiłków, najwięcej dla uczniów pełnopłatnych 11.116, zniżkowych 4213, darmowych 3457) oraz podopiecznych 13.695, dzieci 10.647, reszta dla osó prywatnych. Dochód przynosiły płatne obiady hodowla świń.
W 1950 oddział TM "Caritas" (ostatni prezes S. Jawor), zawłaszczony został przez koło kontrolowanego przez Państwo Zrzeszenia Katolików "Caritas" (osobne hasło).

 * W 1946 na czele "Caritasu" stał zarząd: przewodnicząca Janina Kozłowska, z-ca Zofia Legieć, sekretarz Jadwiga Skotnicka, skarbnik Stanisława Stroińska, w 1948 przewodniczący Zygmunt Zdrojewski, z tym samym zarządem.
 * Ostatni, wybrany 23 I 1949 zarząd TM "Caritas" - prezes Stefan Jawor, wiceprezes Jan Ogórkiewicz, sekretarz Zofia Łońska, skarbnik Stanisława Stroińska, czł. ks. Aleksander Furmaniak, Jan Szykuła, Adam Klimek, Bronisław Czołowski i Michał Hrycyk.