Znajduje się w dzwonnicy katedralnej. Pierwotny stopił się podczas pożaru w 1637. Ponownie został odlany przez Mikołaja de La Marche z Lublina w 1662, ze spiżu i domieszki srebra. Dzwon poświęcono NMP, św. Tomaszowi, św. Janom Chrzcicielowi i Ewangeliście - patronom Kościoła i Zamościa (łac. napis) a także fundatora, dla naprawienia szkód i uczczenia pamięci Tomasza i Katarzyny Zamoyskich. Od wizerunków ostatnich świętych zwany jest "Janem". 12 IV 1664 wydał pierwszy głos w czasie "Gloria in excelsis". Ma wys. 160 cm, średnicę 200 cm, waży ok. 4,3 t (wg Rudomicza 130 cetnarów [6,5 t], Potockiego ponad 8 t) i należy do największych dzwonów w Polsce. Posiada donośny głos o pięknym, głębokim tonie. Odzywa się w chwilach najbardziej uroczystych.

 * Inskrypcja łac. - Bogu Najlepszemu i Największemu. Dziewicy Matce, Janowi Chrzcicielowi, Tomaszowi Apostołowi, Janowi Ewangeliście, patronom Kościoła i miasta Zamość. Należącym do Jana Zamoyskiego starosty w Tarnowie i Jarosławiu. Wojewody Sandomierza. Właściciela ziem Podola i licznych wojsk wyćwiczonych na wzór niemiecki. Szlachetnie urodzonego. Włodarza Kamieńca, Latyczowa i Kałusza. Obecnie panującego. Dla naprawienia szkód i uczczenia pamięci Tomasza Zamoyskiego, kanclerza królestwa i księżnej Katarzyny z Ostrogskich,wykonany tutaj ze spiżu dzwon z powodu ogólnego pożaru w roku 1658 został zniszczony, odlany ponownie 1662.
 * Największe dzwony: "Zygmunt" wys. 193 cm, dołem przekrój 245 cm, 8 ton, "Wojciech" (Gniezno) 8 t., "Tumba Dei" (Toruń) 7 t.