Ur. w Husinach k. Tarnogrodu. Do Zamościa przybył przed I wojną z Włodzimierza. Był właścicielem dwu wielkich młynów w Zamościu przy ul. Lubelskiej - motorowego (zbud. w 1913) i elektrycznego (1926), zatrudniając 55 osób (1936). Chętnie łożył na cele dobroczynne. Przed wojną jeździł pierwszym w Zamościu Fordem. Ufundował rodzinną kapliczkę nagrobną na cmentarzu. Po wojnie pracował jako ślusarz specj. od maszyn młyńskich. Przejściowo mieszkał w Sieradzu i Radomiu. Stracił rękę w wypadku. Z żoną Antoniną (1883-1943) również znaną filantropką, spoczywają na cmentarzu zamojskim (C).