Staw parkowy ukształtowany został wokół pozostałości d. fortecznego słoniczoła, któremu nadano charakter wyspy a tym samym możliwość jej opłynięcia. (ok. 600 m). Przed wojną były udostępniane parkowe łódki. W 1927 było już 7 łódek (m.in. "Władysława", "Maria", "Zofia", "Stefania") i kajaków (w 1928 zakupiono jeszcze "hamburkę" dł. 5,6 m za 770 zł), później jeszcze ponton. Za godzinę wynajmu pobierano od 2 zł do 60 gr, w zależności od łodzi ("Władysława" 2 zł, "Maria" 1,60 zł,"Zofia" 1,50 zł, "Stefania" 60 gr).
Po wojnie do 1958 na stawie uprawiano kajakarstwo, które zastąpiono hodowli karpi. W 1953 zgodę na kajaki otrzymała Liga Morska, Sporadycznie dochodziło do lokalnej rywalizacji sportowej. Dla kajaków zbudowano niewielkie molo. Do krótkotrwałej reaktywacji takiej formy rekreacyjnego wykorzystania stawu doszło  w 1977 (łódki), 2009 (kajaki,15, wł. L. Maroszek i S. Tór), 2015 (3 kajaki) i 2021 (gondola, K. Sosnowski, wcześniej Zwierzyniec, a przedtem 9 lat w Wenecji).