W Akademii wykładał od 1625 w klasach niższych, potem filozofię moralną. Imieniem Akademii występował przed królem (1634), 2-krotnie wybierany jej rektorem, mianowany wicekanclerzem. Był również scholastykiem, w 1662 został infułatem, a rok później także oficjałem okręgowym biskupa; był też cenzorem diecezjalnym, kanonikiem chełmskim i prepozytem jarosławskim, posiadał tytuł sekretarza królewskiego. Położył duże zasługi dla Kolegiaty, zwłaszcza jej odnowienia po pożarze. Ocalił - kopiując wcześniej - ustawy kapitulne (oryginały spłonęły). Był fundatorem kanonii, katedry niższej w Akademii (1300 zł). Z gorliwością pełnił wszystkie urzędy. Jeździł do Włoch. Wydał rozprawę i kilka panegiryków.
Należał do znanych mecenasów sztuki, fundując m.in. interesujące obrazy do kościołów w Tomaszowie, Szczebrzeszynie i Tarnogrodzie (tam uwieczniony na obrazie Jana Kasińskiego Królowa Apostołów, 1634, drugi ufundowany do Tarnogrodu obraz to kopia rafaelowskiego Przemienienia, także Kasińskiego). Zm. w Zamościu.