Są to proste (połączone bastionami) odcinki obwodu obwarowań twierdzy. Zamojskie fortyfikacje posiadały 7 kurtyn o długości od 230 do 160 m, a po modernizacji i zabudowaniu orylonów od 190 do 128 m. (najkrótsze w płn. części obwarowań). Dwa płd. odcinki tworzyły właściwie jedną, długą kurtynę (420 m) wzmocnioną płaskim bastionem, tzw. piatta-formą. Z k. XVII w. kurtyny między IV i VI bastionem wzmocniono murowanym przedwałem.
W 1946 T. Zaremba postanowił odsłonić kurtynę VI-VII z pomocą harcerzy, okazało się to ponad ich siły. W 1978-86 zrekonstruowano najdłuższą kurtynę we wsch. części obwarowań (między bastionem VI i VII) oraz krótkie odcinki przy Bramie Lubelskiej Nowej i Starej, a także częściowo tylko odtworzony fragment w płd. części. Zachowała się też skarpa kurtyny za pałacem (bastion III-IV) i jej relikty między Bramą Szczebrzeska i bastionem II. W 2008-2009 zrekonstruowano kurtynę VI-VII i część V-VI, urządzając w nich 28 boksów handlowych.