Ur. w Krakowie, córka urzędnika Lippomana, pochodzącego z osiadłej  w XVII w. włoskiej rodziny Lippomani. Ukończyła biologię na UJ (1912) - 11 semestrów. Pracowała w tamtejszym Instytucie Bakteriologicznym, pod okiem prof. Bujwida, pioniera polskiej bakteriologii, posiadała kwalifikacje nauczycielskie. Była działaczką konspiracyjnego "Zetu". W czasie wojny przebywała w Czechach.
W 1918 przybyła z mężem do Zamościa, zostając nauczycielką fizyki w gimnazjum i prowadząc własne laboratorium chemiczno-bakteriologiczne (ul. Staszica 27). W 1922-29 była dyrektorką gimnazjum żeńskiego oraz współorganizatorką i przełożoną szkoły przemysłowej żeńskiej PMS (1926). Zorganizowała w nadszańcu Nursę dla gimnazjalistek (w szyldzie im. Wandy Madlerowej). W działalności społecznej dużo czasu poświęcała dzieciom i młodzieży (organizowała m.in. "Tygodnie Dziecka"). Była organizatorką imprez dobroczynnych, inicjatorką akademii poświęconych pisarzom polskim. Występowała z odczytami i prelekcjami, Dużą popularnością cieszyły się prezentowane z wielką kulturą słowa i znajomością przedmiotu jej odczyty o tematyce literackiej. Posiadała cenny księgozbiór z zakresu przyrody i humanistyki.
Działała w KMK (1926 w zarządzie), należała również do Tow. Miłośników Książki w Krakowie. Była współorganizatorką głośnej wystawy książki polskiej (1923) i delegatką na I Zjazd Bibliofilski (1925). Działała w PMS. Narod. Organizacji Kobiet i Tow. Opieki nad Grobami Poległych. Brała czynny udział w życiu towarzyskim miasta. W 1929 została dyrektorką gimnazjum w Białej Podlaskiej.
W czasie okupacji podjęła działalność konspiracyjną, od 1940 więziona na Zamku w Lublinie i Ravensbrück (nr 6010), gdzie była ofiarą okrutnych eksperymentów (w obozie zajmowała się tajnym nauczaniem). Mimo trwałych śladów prześladowań szybko wróciła do pracy. W 1945 emigrowała do Szwecji. Prowadziła tam działalność pedagogiczną i społeczną w środowisku emigrantów (była m.in. prezesem Związku b. Więźniów Politycznych i czł. Rady Uchodźstwa Polskiego), prowadziła polskie liceum (honorowo dyrektorem, na życie zarabiała zmywając naczynia), później przez 20 lat pracowała w Fundacji Botanicznej. Odznaczona przez rząd londyński. Zm. w Sztokholmie i tam została pochowana na cmentarzu katolickim. Ma swoją ulicę w Białej Podlaskiej.
Jej mężem był lekarz Stefan Madler. Ich syna Zbigniewa (1916-1944) ur. na terenie Czech, studenta medycyny, żołnierza AK ps. "Majewski", zamordowali 20 VII hitlerowcy w więzieniu lwowskim, ich symboliczne groby są w Zamościu.