Ur. w Michalowie, syn ogrodnika hr. Zamoyskiego, później koszarowego w Zamościu, był uczniem "Mickiewiczówki". W 1927 ukończył szkołę przemysłową (sukcesy w l.a., strzelectwie, łyżwiarstwie). Związany poprzez ojca z wojskiem, założył drużynę piłkarską "Koszarówka". Od 1924 grał i boksował w "Strzelcu", później w WKS (rozegrał 5 meczów), a służąc w wojsku (1929-32, ukończył szkołę podoficerską) w środku ataku WKS Jarosław (w meczu z "Resovią" zdobył 4 gole) i WKS Równe.
Po powrocie, ukończył jeszcze kurs nauczyciela WF oraz komendantów oddziałów strzeleckich, od 1933 pracował w Powiat. Komendzie WF i PW (instruktor komendant hufca WF w gimnazjum). Był współzałożycielem "Hetmana", sekretarzem klubu, instruktorem, kapitanem i zawodnikiem, jednym z najlepszych przedwojennych piłkarzy Zamościa, niektórzy jemu przypisują bramkę zdobytą z Węgrami (w 1937 na 1,5 roku wyeliminowało go z gry złamanie nogi). Uprawiał też inne dyscypliny. W 1926 wygrał jeden z ogólnop. biegów narciarskich "Strzelca", w reprezentacji okręgu zajął w Wilnie III m. w biegu na 100 m. i II w sztafecie, w wojsku należał do czołowych zawodników w długodystansowych marszach forsownych. Na czele zamojskiej drużyny wygrał marsz Sulejówek - Belweder (1936). Tego też roku zorganizował marsz szlakiem Powstańców 1863 z Zamościa do Panasówki (czynnie uczestniczył). Był kapitanem powstałej w 1935 sekcji koszykówki. Próbował też sił w boksie, strzelectwie, łyżwiarstwie, tenisie, kręglarstwie. Zaangażowany w budowę stadionu.
Po wojnie jako kierownik kancelarii jednostki wojskowej współzakładał KS "Piast" - szef i kapitan (potem ZKS). Grał jeszcze do 1947, a następnie pracował jako sekretarz WKS "Technik" (1957-68) i trener młodych piłkarzy, sędzia, potem był do 1974 kierownikiem internatu TSWL, działał też w "Hetmanie" i LZS, w OZPN (sekretarz WGiD). Miał uprawnienia instruktora i sędziego piłkarskiego. W 1953-55 występował w miejscowym zespole pieśni i tańca (m.in. na festiwalu młodzieży w Warszawie).
* Wśród dokumentów dołączonych do zgłoszenia w l. 80. przez Klub "Hetman", jego kandydatury do medalu Moranda była informacja o pracy społecznej w związkach sportowych oraz zestrzeleniu przez w/w. samolotu niemieckiego w 1939 r. nad Zamościem.
Po powrocie, ukończył jeszcze kurs nauczyciela WF oraz komendantów oddziałów strzeleckich, od 1933 pracował w Powiat. Komendzie WF i PW (instruktor komendant hufca WF w gimnazjum). Był współzałożycielem "Hetmana", sekretarzem klubu, instruktorem, kapitanem i zawodnikiem, jednym z najlepszych przedwojennych piłkarzy Zamościa, niektórzy jemu przypisują bramkę zdobytą z Węgrami (w 1937 na 1,5 roku wyeliminowało go z gry złamanie nogi). Uprawiał też inne dyscypliny. W 1926 wygrał jeden z ogólnop. biegów narciarskich "Strzelca", w reprezentacji okręgu zajął w Wilnie III m. w biegu na 100 m. i II w sztafecie, w wojsku należał do czołowych zawodników w długodystansowych marszach forsownych. Na czele zamojskiej drużyny wygrał marsz Sulejówek - Belweder (1936). Tego też roku zorganizował marsz szlakiem Powstańców 1863 z Zamościa do Panasówki (czynnie uczestniczył). Był kapitanem powstałej w 1935 sekcji koszykówki. Próbował też sił w boksie, strzelectwie, łyżwiarstwie, tenisie, kręglarstwie. Zaangażowany w budowę stadionu.
Po wojnie jako kierownik kancelarii jednostki wojskowej współzakładał KS "Piast" - szef i kapitan (potem ZKS). Grał jeszcze do 1947, a następnie pracował jako sekretarz WKS "Technik" (1957-68) i trener młodych piłkarzy, sędzia, potem był do 1974 kierownikiem internatu TSWL, działał też w "Hetmanie" i LZS, w OZPN (sekretarz WGiD). Miał uprawnienia instruktora i sędziego piłkarskiego. W 1953-55 występował w miejscowym zespole pieśni i tańca (m.in. na festiwalu młodzieży w Warszawie).
* Wśród dokumentów dołączonych do zgłoszenia w l. 80. przez Klub "Hetman", jego kandydatury do medalu Moranda była informacja o pracy społecznej w związkach sportowych oraz zestrzeleniu przez w/w. samolotu niemieckiego w 1939 r. nad Zamościem.
