Ur. w Drogojówce k. Uchań, ukończył prawo na KUL. W Zamościu od 1940, podjął pracę w RGO (ref. organizacyjny), działał w konspiracji. Po wyjściu Niemców zawiesił na Ratuszu polski sztandar. Kierował referatem socjalnym w delegaturze powiatowej. Jako kierownik wydziału opieki w Starostwie uczestniczył w przekazywaniu przez Rząd Londyński pałaców w Klemensowie i Łabuniach na sierocińce. W 1949-84 pracował jako adwokat, później jeszcze krótko jako radca prawny (WBPP). Był przewodniczącym ZW ChSS (k. l. 80.). Służył prawną pomocą zamojskiej "Solidarności". W 1973 został prezesem koła TPPR przy zespole adwokackim, działaczem TTT (złota odznaka). Nie przyjęty do ZBoWiD.
Autor kilku biografii zamojskich adwokatów ("Palestra" 1980). Przemawiał wobec wielu tysięcy osób podczas odsłonięcia w 1987 pomnika Jana Pawła II. Od 1954 mieszkał w willi na Plantach. Spoczywa na zamojskim cmentarzu z żoną Leonią Michalską (1925-2004) długoletnią bibliotekarką.