Powstał na Politechnice Warszawskiej pod kier. Jana Zachwatowicza, z okazji Wystawy Powszechnej w Paryżu. Model przedstawiał Zamość z końca XVII w. w skali 1:500 (1,8x2,1 m, drewno, cynk), wykonał go rzeźbiarz Stanisław Siemaszko. Stan ówczesnych badań sprawiał, że wiele obiektów trzeba było przedstawiać intuicyjnie (zabudowa pozarynkowa, kościół ormiański).
Wystawiony został przy Pl. Trocadero w dziale urbanistyki, wraz z planem z  miasta z XVI w., powiększonym zdjęciem lotniczym i szkicem do proj. urbanistycznego. Ekspozycję Zakładu Architektury Polskiej  z modelem Zamościa wyróżniono "Grand Prix".
W 1942 model zabrany został przez Niemców z Politechniki do Zamościa, gdzie w pracowni w koszarach przygotowywano drugi w większej skali. W 1944 zniknęły bez śladu. Kolejny model miasta, najbardziej znany, powstał w 1947 i eksponowany był przez wiele lat w kojcu. Model zamierzano tam ustawić już w 1937, jednak próby Jakuba Juszczyka nie dały oczekiwanych rezultatów.