W l. 50. XIX w. powstały dwie destylarnie octu z okowity Zyzia Finka na Nowej Osadzie i Rafała Szternblitza w twierdzy. Przed kasatą twierdzy istniała wytwórnia octu. W 1901 przy ul. Zamenhofa 4 powstała Fabryczka octu Mendela Borensztajna (50 l. dziennie), w 1913 zatrudniała 3 osoby i czynna była do pocz. l. 30-tych. W XII 1940 powstała Wytwórnia octu Romana Gacanowskiego (ul. Grecka 6), od 1945 na Nowym Mieście jako fabryka Octu Spirytusowego. Gacanowski posiadał 7 kadzi i 7 beczek oraz 2 zbiorniki (3 prac.). W XI 1947 zamknięta.
W czasie okupacji od 1941 na podwórzu w jatkach była octownia Józefa Kłokockiego, gdzie kierownikiem był Władysław Żuprański, od 1944 Fabryka Octu Spirytusowego W. Żuprańskiego. Był on później kierownikiem octowni RSOP. W 1942 z bardzo dużym dochodem wymieniana rozlewnia Szymona Darmaszka przy ul. Radzieckiej 12 ( (47 tys. zł).
W czasie okupacji od 1941 na podwórzu w jatkach była octownia Józefa Kłokockiego, gdzie kierownikiem był Władysław Żuprański, od 1944 Fabryka Octu Spirytusowego W. Żuprańskiego. Był on później kierownikiem octowni RSOP. W 1942 z bardzo dużym dochodem wymieniana rozlewnia Szymona Darmaszka przy ul. Radzieckiej 12 ( (47 tys. zł).
