Ur. w Zamościu, w ortodoksyjnej rodzinie, nazywał się Jakub Hersz Griner, mieszkał przy ul. Reja, a po spaleniu domu - u krewnych przy ul. Gminnej. Jego ojciec Żydzi rozstrzelani w Zamościu w 1942. Przepędzony z matką i siostrami do Izbicy, uciekł, dotarł do Zamościa. Ukrywał się przez kilka miesięcy (1942/43) w polskich domach, na poddaszu przy ul. Partyzantów, Hrubieszowskiej, Lipskiej i Zaciszu (rodzina Ptaszków, Katarzyna Woińska, rodzina Dubielów), a także okolicach Zamościa. W Lipsku Bajakowie nadali mu nowę nazwisko, jako polskie dziecko, które uciekło z obozu koncentracyjnego. W 1944 ochrzczony w Tomaszowie, opiekowały się nim zakonnice, w 1958 został księdzem, pracował m.in. w parafii w Żółkiewce.
Od 1970 mieszkał w Izraelu, gdzie pracował w kościele św. Piotra w Tel Awiwie, pomagał przybywającym Polakom. W 2000 otrzymał w Lublinie godność prałata honorowego - kapelana Jego Świątobliwości. Opisał swoje wspomnienia ("Tygodnik Powszechny", 1966 nr 15/16). Ufundował pomnik na cmentarzu żydowskim w Izbicy. Autor książek, m.in. Mesjasz według Starego i Nowego Testamentu. W 2005 wyszła o nim książka Sługa Mesjasza. Zm. w Tel Awiwie pochowany w Izbicy.

  * Gdy wyjeżdżał z Polski w dokumentach wpisano mu "Żyd". Gdy przyjechał do Izraela zmieniono mu na "Polak". Tłumaczono, że skoro zmienił religię, nie może być Żydem.