Ur. pod Czortkowem w Małopolsce, w rodzinie ziemiańskiej (ojciec wywodził się ze Szwajcarii). Po studiach we Lwowie, mimo choroby serca, w 1912-22 niezwykle czynnie uczestniczył w pracy niepodległościowej na terenie całego Królestwa Polskiego, jako organizator, harcerstwa, legionista, ideowy Piłsudczyk, ochotnik Wojska Polskiego w 1920, następnie instruktor Związku Młodzieży Wiejskiej i Zw. Kółek Rolniczych. W 1923 osiadł w Zamościu i do chwili śmierci był referentem oświatowym Sejmiku, sekretarzem komisji oświatowej Sejmiku oraz red. naczelnym "Ziemi Zamojskiej" (od 1924), w przeciągu kilku lat pobytu należąc do pierwszych postaci w mieście. Bez wytchnienia uczestniczył prawie w każdym niemal wydarzeniu o patriotycznym i społecznym charakterze, wiele z nich inicjując i wspierając pełnym temperamentu działaniem. Jego starania (np. o skrzydła dla Polski, walka z pijaństwem) znajdowały oddźwięk w dziesiątkach artykułów zamieszczanych w "Ziemi Zamojskiej" (w 1927 wręczał Prezydentowi specjalny numer gazety). Oprócz tekstów publicystycznych, był również autorem pisanych z literackim zacięciem artykułów okolicznościowych oraz broszury Jak urządzić izbę w kole młodzieży (1921).
Porywająco przemawiał, deklamował, wykładał na różnych kursach, zawsze pełen entuzjazmu, trochę egzaltowany. Był aktywnym działaczem szeregu organizacji, przede wszystkim ZMW (od 1923 członek zarządu wojew., od 1925 krajowego), w 1924 podczas zjazdu przemawiał w imieniu ZG, z ramienia którego był delegatem na zjazd czeskiej młodzieży wiejskiej. Zaangażowany był również w prace LOPP, "Strzelca", Ligi Morskiej i Rzecznej, Okręg. Rady Spółdzielczej. Był osobą nieprzeciętną, demokratą, przyjacielem i nauczycielem wiejskiego ludu z powołania. Jego nagrobek na zamojskim cmentarzu opatrzony jest inskrypcją - Harcerz-legionista, niestrudzony bojownik w walce o niepodległość Ojczyzny. Odszedł z posterunku 9 VI 1928.