Pierwsza po wojnie szkoła lotnicza w Polsce, powołana rozkazem Naczelnego Dowódcy WP z 31 X 1944, jako Centralna Szkoła Lotnicza WP, od 27 XII 1944 Zjednoczona Wojskowa Szkoła Lotnicza WP. Pierwszych 20 żołnierzy oddelegowano z Lublina 7 XI. Pierwszym komendantem został ppłk Mikołaj Gołoborodzko. 26 XI 1944 z Czkałowa przybył transport ze 147 wykładowcami i instruktorami (w tym 54 oficerów). Dostarczono też 31 samolotów UT-2 i 1 Po-2 (wkrótce 91) oraz 9 samochodów ciężarowych. W niezwykle trudnych warunkach naukę rozpoczęło 750 elewów przybyłych tu z Lublina 7-15 XII 1944. Powstały 2 bataliony szkolne: pilotów, nawigatorów, strzelców pokładowych i mechaników wszystkich specjalności, później jeszcze trzeci. Szkolenie zainaugurowano 2 I 1945. Korpus instruktorski składał się w 100% z Rosjan (oficerski 70%), powodowało to trudności w szkoleniu, ponadto negatywny wpływ na kursantów wywierali oficerowie polityczni. Wg raportu podziemia z 12 III 1945 szkoła liczyła 2500 osób (w tym ok. 40 oficerów), faktycznie - 1881, w tym stały stan 808, tj. 254 oficerów, 259 podoficerów i i 295 żołnierzy.
Z braku lotniska szkolnego, 13 IV 1945 wyodrębniono i przeniesiono do Dęblina szkołę pilotów, a w Zamościu powołano Wojskową Techniczną Szkołę Lotniczą. Wkrótce po pierwszej promocji - 27 żołnierzy, w tym 12 oficerów (18 V 1945), motywując zagrożeniem ze strony podziemia złymi warunkami szkolenia, przebazowano ją na okres VIII 1945 - VII 1950 do Boernerowa (ob. Bemowo) pod Warszawą.
* Rosjanie mieli ograniczone zaufanie do wyszkolonych przez siebie polskich lotników. Wg wywiadu AK z 1945 absolwenci wyszkoleni na samoloty dalekiego zasięgu (3 - 4 tys. km)mieli latać wyłącznie na "kukurużników" szybkości 150 km i małym zasięgu oraz bombowcach nurkujących o zasięgu 1200 km, które nie zdążyły już wziąć udziału w walkach (za K. Czubarą)
* Zdarzały się ucieczki z bronią, w 1945: 16 II - kilkunastu podchorążych, z 8 na 9 V - 11-tu, 18 V - 5 żołnierzy stojących na warcie, łącznie w ciągu m-ca do 28 V - 39 (w tym oficer i 20 podchorążych), , w VI - 8, w VII - 4.
* Na pocz. 1945 ogłoszono zbiórkę naczyń dla szkoły lotniczej.
Z braku lotniska szkolnego, 13 IV 1945 wyodrębniono i przeniesiono do Dęblina szkołę pilotów, a w Zamościu powołano Wojskową Techniczną Szkołę Lotniczą. Wkrótce po pierwszej promocji - 27 żołnierzy, w tym 12 oficerów (18 V 1945), motywując zagrożeniem ze strony podziemia złymi warunkami szkolenia, przebazowano ją na okres VIII 1945 - VII 1950 do Boernerowa (ob. Bemowo) pod Warszawą.
* Rosjanie mieli ograniczone zaufanie do wyszkolonych przez siebie polskich lotników. Wg wywiadu AK z 1945 absolwenci wyszkoleni na samoloty dalekiego zasięgu (3 - 4 tys. km)mieli latać wyłącznie na "kukurużników" szybkości 150 km i małym zasięgu oraz bombowcach nurkujących o zasięgu 1200 km, które nie zdążyły już wziąć udziału w walkach (za K. Czubarą)
* Zdarzały się ucieczki z bronią, w 1945: 16 II - kilkunastu podchorążych, z 8 na 9 V - 11-tu, 18 V - 5 żołnierzy stojących na warcie, łącznie w ciągu m-ca do 28 V - 39 (w tym oficer i 20 podchorążych), , w VI - 8, w VII - 4.
* Na pocz. 1945 ogłoszono zbiórkę naczyń dla szkoły lotniczej.
