Telefony 1908-1944. 1 X 1944 powstał w Zamościu przeniesiony z Chełma Urząd Telefoniczno-Telegraficzny obejmujący 6 powiatów, a zarząd techniczny przejął 3 ręczne łącznice - 150 numerów). Mieścił się częściowo na poczcie i w Infułatce, gdzie został umieszczony przez okupanta. Początkowo było tylko 58 numerów, rok później 4 centralki po 100 numerów, przy k. 1946 - 202 abonentów, rok później 243, 1948 - 275, 1949 - 286, 1958 - 238. W 1944 pracowały 34 osoby, z pocz. 1945 - 27, 1946 - 43, 1947 - 47, 1948 - 48. W 1945 naprawiono kable i uruchomiono łącza telefoniczne z Lublinem i Tomaszowem, następnie z Hrubieszowem, w VII 1946 biuro zgłoszeń i nowe łącznice. Jak wspominał jeden z pracowników - mieliśmy aparaty na korbkę, łączyło się ręcznie, a cztery telefonistki dawały sobie w zupełności radę z obsługą rozmów miejscowych i ruchu międzymiastowego.
W X 1944 przeprowadzono 35.850 rozmów miejscowych i 4025 międzymiastowych. W 1947 odnotowano 72.900 rozmów miejscowych i 6871 międzymiastowych. W 1948 przeprowadzono 1.124.405 rozmów miejscowych, 82.460 międzymiastowych wychodzących, 238.988 wchodzących, w 1949 odpowiednio 1.414.481, 133.500 i 117.438. W 1954 było ponad 130 tys rozmów międzymiastowych wychodzących i ok. 15 tys. nadanych telegramów.
W 1946 powstał w Zamościu Obwodowy Urząd Pocztowo-Telekomunikacyjny (jeden z 271 w kraju) i Rejonowy Urząd Telegraficzno-Telefoniczny (jeden z 57 jednostek nad eksploatacją techniczną obiektów i urządzeń), który obejmował 4 powiaty także - Biłgoraj, Tomaszów i Krasnystaw). W VI 1954 rozpoczęto budowę centrali automatycznej i w II 1958 RUT opuścił Stare Miasto przenosząc się do wybudowanej w 1956 Centrali Automatycznej typu Strowger o pojemności 1200 (ul. Partyzantów, w sąsiedztwie blok o 17 mieszkaniach). Na jej tyłach wzniesiono w 1959 blok (17 rodzin), a w 1961-62 od ulicy biurowiec (1977-78 i 1995 nadbud.). W 1965-66 przybyła nowa centrala na 600 numerów.
W 1966 RUT zatrudniał 245 osób (w Zamościu 120). W 1965 były 4 kabiny (Pl. Wolności, ul. Piłsudskiego, Rynek Solny, Nowe Miasto). Powiększona do 3 tys. numerów centrala zapełniła się w 1975-76. Po rozbudowie w 1977 przybyło 2 tys. numerów. W 1968 na 1000 mieszkańców były 43 aparaty, w 1985 już 129.
Od 1966 miasto posiada ruch półautomatyczny z Lublinem i Chełmem, od 20 X 1968 automatyczny Lublina z Zamościem, a od 25 IV 1970 odwrotne, najpierw tylko od 16 do 6-tej rano (20 sek. - 40 gr), od XI 1971 całkowicie. Następnie wprowadzono połączenie z Tomaszowem (1976), Warszawą, Rzeszowem, Katowicami, Łodzią, Poznaniem i Hrubieszowem (1977), Biłgorajem (1978), Chełmem i Krasnymstawem (1984). Połączenie z Warszawą wymagało wykręcenia numeru 02, od 1984 numeru 80, od 1992 - 022.
21 VII 1987 Zamość podłączony został do sieci ACMM (Automatycznej Centrali Międzymiastowej, 740 miejscowości), początkowo za pośrednictwem centrali lubelskiej, od 1992 własnej. W 1990 na powstałej wieży telekomunikacyjnej zainstalowano anteny radiolinii z 960 łączami (dotąd ok. 100), a w 1991 drugą w regionie antenę sieci radiotelefonicznej o częstotliwości 160 Mhz (umożliwia radiotelefonom zasięg 25-30 km). W IV 1990 Zamość znalazł się w sieci radiolinii LR-1800 Gdańsk - Warszawa (z odnogą do Łodzi) - Lublin - Zamość! Dopiero rok później planowano dołączyć Poznań, a stąd linię do Szczecina i Wrocławia, oraz Katowice, z których linia do Krakowa i Rzeszowa.
W 1995 zamojska telekomunikacja obsługiwała 47 tys. abonentów, w samym Zamościu 14 tys., podlegało jej 137 central, z tego 75 automatycznych.
W 1990 wprowadzono aparaty na żetony. Zamojskie książki telefoniczne ukazały się w 1978, 1982, 1987, 1991, 1996 i 1998.
Kierownicy (naczelnicy) Rejonowego Urzędu Telefoniczno-Telekomunikacyjnego: 1944-45 Stefan Kwieciński, 1945-49 Tadeusz Wojda, 1949-52 Witold Stryjek, Rejonowy Urząd Telekomunikacji 1952 Józef Ochniowski (w międzyczasie 1953-57 Powiatowy Zarząd Łączności, kier. Stanisław Dulski), 1957-61 W. Stryjek, 1961 Zbigniew Lechwacki (z Rzeszowa), 1962-64 Tadeusz Danielak (z Chełma), 1965-75 Mieczysław Baran, dyrektorzy Wojewódzki Urząd Telekomunikacji 1975-88 M. Baran, Wojewódzka Dyrekcja "PPTiT" - 1989-91 Adam Buchajski.
Do najbardziej zasłużonych, długoletnich pracowników seniorów telekomunikacji należeli: Piotr Antonowicz (pół wieku pracy), Józef Jankowicz (43 l., w 1966 kupiono mu ze składek telewizor). Telefony po 1990
W X 1944 przeprowadzono 35.850 rozmów miejscowych i 4025 międzymiastowych. W 1947 odnotowano 72.900 rozmów miejscowych i 6871 międzymiastowych. W 1948 przeprowadzono 1.124.405 rozmów miejscowych, 82.460 międzymiastowych wychodzących, 238.988 wchodzących, w 1949 odpowiednio 1.414.481, 133.500 i 117.438. W 1954 było ponad 130 tys rozmów międzymiastowych wychodzących i ok. 15 tys. nadanych telegramów.
W 1946 powstał w Zamościu Obwodowy Urząd Pocztowo-Telekomunikacyjny (jeden z 271 w kraju) i Rejonowy Urząd Telegraficzno-Telefoniczny (jeden z 57 jednostek nad eksploatacją techniczną obiektów i urządzeń), który obejmował 4 powiaty także - Biłgoraj, Tomaszów i Krasnystaw). W VI 1954 rozpoczęto budowę centrali automatycznej i w II 1958 RUT opuścił Stare Miasto przenosząc się do wybudowanej w 1956 Centrali Automatycznej typu Strowger o pojemności 1200 (ul. Partyzantów, w sąsiedztwie blok o 17 mieszkaniach). Na jej tyłach wzniesiono w 1959 blok (17 rodzin), a w 1961-62 od ulicy biurowiec (1977-78 i 1995 nadbud.). W 1965-66 przybyła nowa centrala na 600 numerów.
W 1966 RUT zatrudniał 245 osób (w Zamościu 120). W 1965 były 4 kabiny (Pl. Wolności, ul. Piłsudskiego, Rynek Solny, Nowe Miasto). Powiększona do 3 tys. numerów centrala zapełniła się w 1975-76. Po rozbudowie w 1977 przybyło 2 tys. numerów. W 1968 na 1000 mieszkańców były 43 aparaty, w 1985 już 129.
Od 1966 miasto posiada ruch półautomatyczny z Lublinem i Chełmem, od 20 X 1968 automatyczny Lublina z Zamościem, a od 25 IV 1970 odwrotne, najpierw tylko od 16 do 6-tej rano (20 sek. - 40 gr), od XI 1971 całkowicie. Następnie wprowadzono połączenie z Tomaszowem (1976), Warszawą, Rzeszowem, Katowicami, Łodzią, Poznaniem i Hrubieszowem (1977), Biłgorajem (1978), Chełmem i Krasnymstawem (1984). Połączenie z Warszawą wymagało wykręcenia numeru 02, od 1984 numeru 80, od 1992 - 022.
21 VII 1987 Zamość podłączony został do sieci ACMM (Automatycznej Centrali Międzymiastowej, 740 miejscowości), początkowo za pośrednictwem centrali lubelskiej, od 1992 własnej. W 1990 na powstałej wieży telekomunikacyjnej zainstalowano anteny radiolinii z 960 łączami (dotąd ok. 100), a w 1991 drugą w regionie antenę sieci radiotelefonicznej o częstotliwości 160 Mhz (umożliwia radiotelefonom zasięg 25-30 km). W IV 1990 Zamość znalazł się w sieci radiolinii LR-1800 Gdańsk - Warszawa (z odnogą do Łodzi) - Lublin - Zamość! Dopiero rok później planowano dołączyć Poznań, a stąd linię do Szczecina i Wrocławia, oraz Katowice, z których linia do Krakowa i Rzeszowa.
W 1995 zamojska telekomunikacja obsługiwała 47 tys. abonentów, w samym Zamościu 14 tys., podlegało jej 137 central, z tego 75 automatycznych.
W 1990 wprowadzono aparaty na żetony. Zamojskie książki telefoniczne ukazały się w 1978, 1982, 1987, 1991, 1996 i 1998.
Kierownicy (naczelnicy) Rejonowego Urzędu Telefoniczno-Telekomunikacyjnego: 1944-45 Stefan Kwieciński, 1945-49 Tadeusz Wojda, 1949-52 Witold Stryjek, Rejonowy Urząd Telekomunikacji 1952 Józef Ochniowski (w międzyczasie 1953-57 Powiatowy Zarząd Łączności, kier. Stanisław Dulski), 1957-61 W. Stryjek, 1961 Zbigniew Lechwacki (z Rzeszowa), 1962-64 Tadeusz Danielak (z Chełma), 1965-75 Mieczysław Baran, dyrektorzy Wojewódzki Urząd Telekomunikacji 1975-88 M. Baran, Wojewódzka Dyrekcja "PPTiT" - 1989-91 Adam Buchajski.
Do najbardziej zasłużonych, długoletnich pracowników seniorów telekomunikacji należeli: Piotr Antonowicz (pół wieku pracy), Józef Jankowicz (43 l., w 1966 kupiono mu ze składek telewizor). Telefony po 1990
* W 1954-57 telegraf i telefon wraz pocztą funkcjonował wspólnie jako Powiatowy Zarząd Łączności (na szczeblu wojewódzkim z radiofonizacją).
* Abonenci: k. 1944 - ok. 50, 1946 - 202, 1949 - 286, 1960 - 964 (375 pryw.), 1965 - 1304 (681 pryw.), 1973 - 1678 (909 pryw.), 1975 - 2384, 1977 - 2754, 1980 - 3714 (wprowadzono numery 5-cyfrowe), 1982 - 5012, 1983 - 5782, 1984 - 6268, 1985 - 7168, 1986 - 8167 (pojemność 9828, aparatów 13.295), 1988 - 10147, 1992 - 13.728 (centrala nadrzędna ul. Partyzantów poj. 5880 numerów oraz 7848 w 5 osiedlowych - os. Kilińskiego, Zamoyskiego, Orzeszkowej, Wiejska i Nowe Miasto), 1995 - 15.659, 1998 - 20, 7 tys.
