W 1818 zlikwidował  Radę Miejską zlikwidował będący jednym z jej 10 ostatnich członków Boczuliński (zwracał uwagę wyrobionym pismem). W zaborze rosyjskim Urząd Municypalny tworzyli: burmistrz, I ławnik (kasjer), II (sekretarz i archiwum), III (inspektor twierdzy) i IV (zwykle vacat), też honorowo kilku ławników - mieszczan, 2 kanceliści, woźny, 2 stróże nocni, dozorca zegara, rakarz i akuszerka, od 1821 też profesor szkół elementarnych, oraz 8 osób pełniących funkcje policyjne. Z powstaniem rządowego Zamościa (1821) występowały wówczas spięcia między wojskiem i burmistrzem (przez 5 lat do 1828 wojsko nie płaciło naliczonego czynszu za ratusz, 4300 zł za rok). Urząd Municypalny zajmował wtedy tylko I piętro z 4 pomieszczeniami (izba sesjonalna z szafami zdobionymi figurami Sprawiedliwości i Przezorności).
1 XII 1832 kancelaria i kasa przeniosła się do domu cukiernika Petera Gepferta w Rynku 19. 13 XII 1833 wyszedł nakaz zwolnienia 4 lokali w ratuszu - władze miejskie wyeksmitowano na Nowe Miasto, do wynajętej kamienicy w Rynku, najpierw Jana Niklewicza, potem na długie lata do murowanego domu Lejby Rajnermana. W 1854 mieścił bióro magistratu, kasę i areszt. Zarządzenia miejskie ogłaszał wówczas "przy bębnie" woźny (po 3 razy w Rynku Wielkim i Nowym Rynku), a zwyczaj ten przetrwał z konieczności (analfabetyzm) do pocz. l. 20. W 1834 miasto zaliczono do IV rzędu. W 1842 urzędy municypalne przemianowano na magistraty. W poł. XIX w. urząd składał się z burmistrza i 7 urzędników oraz 2 stróżów nocnych miasta.
Po powstaniu styczniowym magistrat składał się z burmistrza, jego pomocnika, 2 ławników, sekretarza, miejskiego sekwestratora, kasjera i lekarza weterynarii (pochodzili z nominacji naczelnika powiatu i często z poza miasta). Polacy zajmowali niższe stanowiska, od l. 90. XIX w. też już tylko nielicznie. Przez 46 lat kasjerem miejskim był Jan Delaszkiewicz (1844-1919).
29 VI 1915 opuścił miasto ostatni burmistrz rosyjski Szajnowicz (wcześniej w Biłgoraju), a 1 VII 1915 Austriacy mianowali tymczasowy zarząd miejski i burmistrza Feliksa Rykowskiego, którego 23 IX 1915, zastąpił Edward Stodołkiewicz, z zastępcą Janem Delaszkiewiczem i 4 ławnikami (podległe działy: aprowizacyjny, egzekucji, milicji miejskiej, opieki nad budynkami miejskimi oraz sekcjami: administracyjną, urządzeń miejskich i oświat., sanitarno-szpitalną). Mianowana z urzędu Rada Miejska 25 XI 1916 wybrała burmistrzem Stodołkiewicza z zastępcą  Delaszkiewiczem, a 30 I 1917 odbyła pierwsze posiedzenie.
Zob. Burmistrzowie

 * Od VII 1915 w magistracie  oprócz burmistrza pracowali: Abram Herszon - pomocnik burmistrza, M. Maliszewski, R. Zwierzniak - sekretarz, T.K. Ostrowski - poborca kontrybucji, M. Pastuszek - kancelistka.