Herbu Roh. Był jedną z ważniejszych osobistości w Zamościu, blisko związany z III ordynatem, z którym podróżował do Francji (1645), został najpierw dworzaninem, poborcą podatkowym w Zamościu, później jego domu wielkorządcą - generalnym zarządca zamku (burgrabia), powiernikiem i zaufanym. Był przedstawicielem ordynata podczas wyborów władz miejskich, rozjemcą, uczestniczył w ceremoniach kościelnych i akademickich. Po śmierci Sobiepana doradca i pełnomocnik jego siostry Gryzeldy. Był deputatem do Trybunału Koronnego.  Za jego sprawą przybyli do miasta w 1674 reformaci, którym oddał swój dworek (był jego własnością już w 1655, d. ul. Szewska) i zapisał 10 tys. zł (chciał by odprawili 2 tys. mszy). Z jego fundacji odbud. kościół w Mokrymlipiu.
Z Zamościem związani byli spokrewnieni z nim inni Żabokliccy: Tobiasz Żaboklicki, kanonik krakowski, który w 1690 w Zamościu reformatom na konwent swego placu ustąpił oraz Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) wojewoda podolski - jego obraz wotywny przed św. Franciszkiem, z małżonką i córkami znajduje się w zamojskim muzeum (konserw. 1994).


 * Więcej informacji o H. Żaboklickim podaje J. Feduszka ("TZ" z 2017)