Urzędy zajmujące się sprawami budowlano-inżynieryjnymi na szczeblu powiatowym powstały w Królestwie Polskim. Dla Zamościa - twierdzy (początkowo obwód zamojski) stanowiska te pełnili:

 Budowniczowie  Inżynierowie
 1821-1863 Hiacynt Dąbrowski
 1863-1865 Franciszek Modrzewski
 1865-1889 Władysław Sienicki
 1821 Hiacynt Dąbrowski
 1834 Ignacy Winnicki
 1836-1838 Walenty Daniewski
 1838-1841 Ignacy Krzyczkowski
 1841-1844 Ludwik Freyer
 1844-1846 Władysław Ćwierczakiewicz
 1846-1850 Michał Krzyczkowski
 1850-1851 Karol Czarnecki
 1851-1853 Michał Krzyczkowski
 1853-1863 Konstanty Ladachowski
 1863-1865 Jan Hoffman
 Inżynierowie - architekci
                      1865-1890 Władysław Sienicki
                      1890-1897 Bolesław Stankiewicz
                      1897-1908 Julian Cieszkowski
                      1908-1913 Władysław Lucht
Ci ostatni znani było również z wielu projektów, oprócz Sienickiego (osobne hasło)  Stankiewicz (proj. kamienicy ul. Żeromskiego 38), Cieszkowski (osobne hasło), który wzniósł kamienice przy ul. Kościuszki 8 i Pereca 21, Lucht (osobne hasło) autor projektu Domu Centralnego, rozbudowy nowomiejskiej bóżnicy, kamienic przy Rynku 1 i ul. Żeromskiego 36 (wszystkie trzy kamienice trzypiętrowe!). Podczas okupacji austriackiej architektem powiatowym był Rappe.
W latach międzywojennych funkcję tą sprawowali: w 1919-28 Edward Kranz (osobne hasło), 1929-39 Marian Wtorzecki (osobne hasło) i 1939-51 Adam Klimek (osobne hasło). Później, gdy Zamość stał się miastem wydzielonym miasto uniezależniło się od architektów miejskich.