Był bojowcem PPS, legionistą, komendantem krakowskiego Okręgu POW. Poprzednio dowodził pułkiem i brygadą. W 1922-26 był dowódcą piechoty w 3 Dywizji Piechoty w Zamościu, a także dowódcą garnizonu (po nim funkcję tę pełnili kolejni d-cy 3 DP). Był osobą bardzo popularną w mieście. Za jego obecności zaczął odnosić sukcesy sportowe zamojski WKS. Później dowodził Dywizją piechoty w Warszawie. W 1928 został generałem. W okresie międzywojennym był 2-krotnie prezesem Pol. Związku Piłki Nożnej. W 1935 jako prezes odwiedził przejazdem Zamość (przyjął delegację Hetmana i obiecał klubowi trenera). Po kampanii 1939 trafił do niewoli. Wrócił do kraju. Zm. w Warszawie.