Ur. w Hrubieszowie, właśc. Barkowski, mając 5 la został sierotą. Uczył się do 1903 muzyki przy orkiestrze pułku Borodińskiego w Zamościu, po czym został z-cą kapelmistrza tutejszego 66 butyrskiego p.p., prowadził orkiestrę dętą w Łabuniach. Po wykryciu działalności rewolucyjnej w VII 1907 uciekł w głąb Rosji, gdzie już jako Bryk przeżył okres rewolucji. Prowadził orkiestrę 228 p.p. w Saratowie (1907), komponował dla niej i uczył w szkole, założył rodzinę. Od 1909 mieszkał w Pietrowsku, tam uczył muzyki w szkole, realnej. Zmobilizowany, w 1915-16 był kapelmistrzem 34 pułku strzelców (wg innych informacji 145 p.p.), . Zwolniony i wcielony do Armii Czerwonej, znowu kapelmistrzem, komponował rewolucyjne pieśni i marsze, uczył w szkole muzycznej i prowadził orkiestrę symfoniczną.
W IX 1921 wrócił do Zamościa, mieszkał z rodziną przy ul. Powiatowej. Uczył muzyki w obu gimnazjach, seminarium żeńskim, w szkole rzemieślniczej, po wojnie kolejno w Szkole Przemysłowej i Technikum Mechanicznym (do 1957), Liceum Pedagogicznym (do 1962), następnie PLSP (uczył jeszcze mając ponad 80 lat), a do ogniska muzycznego w Szczebrzeszynie dojeżdżał do 1963.
Założył i prowadził znane w mieście orkiestry grające muzykę klasyczną (gimnazjum męskie, szkoła przemysłowa, potem mechaniczna), a także m.in. orkiestrę strażacką, łącznie organizując ok. 20 różnych orkiestr i chórów. W czasie okupacji więziony w Chełmie (1943), zwolniony za wstawiennictwem Zipsera. Współpracował z Namysłowskimi, po okupacji przez ponad rok prowadził ich orkiestrę, dyrygował m.in. w Lublinie. W 1945 Założył orkiestrą rewiową (9 osób) występującą w całym województwie. Kierowana przez niego od 1948 orkiestra szkoły przemysłowej (potem Technikum Mechaniczne), mieszana, w l. 50. należała do wyróżniających się w regionie (występ na wrocławskich Targach Ziem Zachodnich i Międzynarod. Festiwalu Młodzieży w Warszawie). Prowadził ogniska muzyczne. Był utalentowanym skrzypkiem, występując podczas akademii i imprez muzycznych, także jako solista.
Skomponował 80 utworów (gł. muzyka popularna na orkiestrę, także opera Krasnoludki w 4 aktach, widowisko 4 pory roku w lesie, (tekst Z. Kośmiński, premiera 6 IV 1970, wykonanie DKDiM i Namysłowiacy), oprawę muzyczną do dramatu Biedni ludzie wg Dostojewskiego). W muzeum jest też jego muzyczna komedia wg Twaina Narodzenie królewicza i żebraka. Pozostawił też historię opery polskiej. Przewodniczył oddziałowi Związku Zawod. Muzyków. W młodości należał do PPS. Odznaczony Krzyżem św. Stanisława (1913) i Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Zasłużony Działacz Kultury. Po wojnie mieszkał przy ul. Orlicz-Dreszera. Spoczywa na zamojskim cmentarzu (U). Muzykami byli też synowie: Aleksander (osobne hasło) i Tadeusz (osobne hasło).

 * Ostrzeżony został przez córkę pułkownika żandarmerii, którą uczył muzyki i nocą opuścił Zamość. Pieszo dotarł do stacji w Rejowcu. W cywilnym ubraniu z fałszywymi dokumentami, które miał każdy członek grupy, pojechał w głąb Rosji. Uczyłm.in. muzyki i śpiewu w Saratowskom Tiechniczewskom Żelezno-dorożnom Ucziliszcze pri Riazansko-Uralskoj żeleznoj dorogie.
 * Komponował muzykę popularną na orkiestrę: żywe i dziarskie polki, ogniste mazury, marsze, polonezy, pieśni, krakowiaki, walce, większe kompozycje koncertowe nieraz związane tematycznie z Zamościem lub regionem zamojskim. (Z, Kośmińskim, "Kamena" 1965)
 * Czerstwy, zdrowy, silny fizycznie, gdy idzie ulicą z dwoma swoimi synami, ci którzy ich nie znają, często myślą, że to trzej bracia, tak mało się różnią (1965)