4 olbrzymie obrazy (300x200 cm) w prezbiterium Katedry po jej obu stronach, we wspólnych empirowych ramach. Po prawej stronie przedstawiają sceny związane ze sceptycyzmem niewiernego Tomasza: Chrystus dowiadujący się o umierającym Łazarzu i Chrystus z Apostołami po Ostatniej Wieczerzy odpowiadający Tomaszowi na jego słowa: Ja jestem drogą - w obu w środku, w dialogu z bezradnie rozkładającym ręce apostołem. Obrazy po lewej stronie ukazują działalność apostolską św. Tomasza w Indiach: Nawracenie pogan (głoszący Ewangelię) i Męczeńska śmierć. Pierwsze dwa statyczne, pozostałe dwa z elementami ruchu, gwałtowności, a nawet groteski (diabełek, potwór morski), w nieco jaśniejszej tonacji.
Autorem cyklu jest Jan Kasiński (ok. 1627), nadworny malarz II ordynata. Długo uchodziły za dzieła Domenica Tintoretta (z uwagi na cechy weneckiej szkoły manierystycznej przypisywano je też innemu Włochowi Tomaszowi Dolabelli). W 1953 J. Białostocki podczas zjazdu SHS kwestię autorstwa uważał za otwartą. Odznaczają się dużymi walorami malarskimi, harmonią kolorów, a zwłaszcza przekonywującymi, sięgającymi daleko pejzażami, świadcząc o wysokich umiejętnościach artysty. W 2016-17 przeprowadzono konserwację obrazów.