Ur. w Saksonii. Pochodził z osiadłej w Polsce rodziny flamandzkiej. Mając 14 lat wstąpił do szkoły wojskowej. W 1792 został podoficerem. Uczestniczył w Insurekcji Kościuszkowskiej. Służył w Legionach Dąbrowskiego, był szefem jego sztabu. W 1807 został generałem brygady, w 1809 d-cą 3 brygady piechoty. Tego roku w Zamościu imieniem Napoleona przejął w posiadanie cyrkuł zamojski, a następnie mianowany został komendantem twierdzy. W 1813 wsławił się bohaterską obroną Zamościa, który pod jego rozważnym dowództwem skapitulował dopiero po zupełnym wyczerpaniu żywności. Prowadził Dziennik obrony, będący świadectwem jego odwagi i nieustępliwości. Pozostały też listy do gen. Ratha, w których z dumą odrzucał wezwania do poddania twierdzy. W trakcie oblężenia mianowany generałem dywizji. Po wyjściu z twierdzy odwieziono go pod strażą Kozaków do Warszawy. Stał się bohaterem narodowym, uczczonym 10-zwrotkowym Wierszem od Polek, ze specjalnie skomponowaną muzyką. Uznanie za męstwo i wzorowe wypełnianie obowiązków wyraził mu sam car. Wkrótce nastąpił zasadniczy zwrot w jego przekonaniach. Stał się powolnym narzędziem ks. Konstantego, który mianował go najpierw kwatermistrzem WP, potem zastępcą ministra wojny Królestwa Polskiego. Został generałem broni, senatorem, otrzymał nobilitację (h. Bosak). Uważany był za zdolnego stratega, surowego żołnierza, uprzejmego jednak dla podwładnych. W 1824, on bohater z Zamościa, przewodniczył sądowi nad W. Łukasińskim. Znienawidzony przez społeczeństwo, zginął zastrzelony w pierwszych godzinach Powstania Listopadowego.
Cieszył się opinią dobrego administratora.  Jego żona Zofia przez pewien czas mieszkała z nim w Zamościu. Miał 11-ro dzieci. Przetrwała jego charakterystyka - średniego wzrostu, nieco otyłym, twarzy okrągłej, rumianej, z zepsutymi zębami. Był pradziadkiem królowej Szwecji, królowej Hiszpanii i wicekróla Indii. Jego praprawnukiem jest następca tronu angielskiego ks. Karol. Pod koniec l. 20. imieniem Haukego nazwano jedną z nowych ulic. Adiutantem Maurycego w Zamościu był młodszy brat Józef (osobne hasło). W 2 poł. l. 20. szefem sztabu 3 DP był ppłk Hauke - w prostej linii potomek Maurycego!