Ur. w Zamościu, w rodzinie lekarza Leona. Studiował filozofię i przyrodę na UJ, był czł. młodzieżowej organizacji socjalistycznej "Spójnia". Pracował jako agronom na Podlasiu, był m.in. redaktorem wydawanej w Mińsku "Prawdy Polskiej", przewodniczył Polskiemu Zjednoczeniu Socjalistycznemu. W 1918 został internowany przez Niemców. Po rewolucji pełnomocnikiem komisariatu ds. polskich, został z-cą przewodniczącego białoruskiej Rady Komisarzy Ludowych (wicepremier) i czł. Biura Polit. KC Komunistycznej Partii Białorusi. Później pracował w Moskwie w ministerstwie rolnictwa i kołchozów ZSRR.