Ur. w Tomaszowie, tam ukończył Technikum Mechaniczne, później polonistykę na UMCS, mieszkał w Zamościu w 1975-89 (z kilkuletnią przerwą), od 1983 w Lublinie. W 1976 został założycielem i szefem Klubu Literackiego Młodych (popularna klika Kulika), od 1978 jako "Zamoście" (wydał antologię). Kierował m.in. Biurem Oddziału Tow. Kultury Teatralnej. Wydał tomy poezji: Pejzaże z Panem Lemonem (1979), Piołunny raj (Iskry 1985), Ziemie pulsujące (1990), prozy: Lot (Czytelnik 1987 - nagroda literacka im. B. Prusa II st.), Gra (1993), opowiadania Czas hieny (2012), reportaże Droga na południe (2002), album Miasta polskie (2007), wspomnienia Leśmian, Leśmian (2008) - zbierał je od 1978, Nostalgia Wschodu. Śladami unitów (2023, 550 stron zapisu wędrówki z M. Terleckim, H. Szkutnikiem i J. Tyburskim).
W l. 80. zajął się dziennikarstwem, od 1991 jest dziennikarzem lubelskiej telewizji, realizował także filmy dla TVP1 i TVP Polonia (ponad 45 filmów dokumentalnych, m.in. o kulturze pogranicza, mniejszościach religijnych, biograficznych, historycznych i edukacyjnych). Autor filmów o związkach Leśmiana z Zamościem, którego śladami chodził przez kilka lat (Trwam niby modlitwa 1993 i Tu jestem, w mrokach ziemi 1994), o Z. Klukowskim (Świadek Apokalipsy 1999, Na krawędzi życia 2009), o Marku Terleckim.
Współpracował z czasopismami "Relacje", "Na przykład", "Tygodnik Współczesny", publikował m.in. w paryskiej "Kulturze" - "Zeszyty Historyczne" (1992-96). Podróżował jako reporter po Indiach, Indonezji, Tajlandii, Turcji, Sri Lance oraz po wschodnim pograniczu. Uhonorowany tytułem Ambasadora Kultury Zamościa (2008), od 2023 w zamojskiej Alei Sław.
KULIK ADAM (1950) poeta, pisarz, reporter, dokumentalista
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: K
- Kategoria: KS-KZ
- Odsłon: 1234
- Galeria: