Ur. w Zamościu, był wnukiem Zdzisława Kłossowskiego (osobne hasło). Tu ukończył gimnazjum (1934). Został profesorem Politechniki Warszawskiej, prowadził badania przede wszystkim w dziedzinie chemii analitycznej, zapoczątkował w Polsce analizę śladową. Był wieloletnim dyrektorem Instytutu Badań Jądrowych (od 1971), przewodniczącym Rady ds. Atomistyki, twórcą Polskiego Tow. Nukleonicznego, od 1973 czł. rzeczywisty PAN.