Ur. w Rohatyniu (Mińszczyzna), ukończył prawo we Lwowie (1899), doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim (1918). Pracował m.in. na misji wojskowej w Paryżu, gdzie był też radcą ambasady, w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, pełnił urząd wicewojewody krakowskiego i wojewody stanisławowskiego. Po przejściu w stan spoczynku przybył w 1928 do Zamościa i został tu notariuszem. Wybrany radnym miejskim, prezesem miejscowego Zw. Oficerów Rezerwy i Związku Strzeleckiego. Był czł. Międzynarodowego Towarzystwa Prawniczego. Zagajał akademię poświęconą żołnierzowi polskiemu, odczytał rezolucję BBWR.  Znał język włoski, francuski, niemiecki i angielski. Zm. w Zamościu.