Ur. w Zamościu, s. Mojżesza. Był od 1758 rabinem w Chełmie, w 1767 przybył na stanowisko rabina w Zamościu i podczas zjazdu gmin żydowskich w Brodach reprezentował Żydów zamojskiej ordynacji, później w 1771-77 był rabinem lwowskim. Wrócił jeszcze do Zamościa i w 1779 wybrał się do Palestyny, ale dotarł tylko do Konstantynopola i Salonik, gdzie zmarł. Autor m.in. komentarzy do dzieł Majmonidesa Powóz Miszny tj. Markebet-ha Mysneh (Frankfurt 1751, II i III część Saloniki 1782), z pochwałą nauk świeckich i m.in. traktatem o geometrii i arytmetyce w Talmudzie. Ponadto opublikował: Szulchan acej szitim (cz. I 1762, cz. II 1775) o przepisach związanych ze świętami; Szaare neima tj Wrota słodyczy (1766) –traktat o akcentach i intonacji m.in. w Psalmach; zbiór responsów i nowel talmudycznych Lew Szlomo (b.r.); a po śmierci traktat o prawie małżeńskim Chacham lew (1827); rękopisach m.in. praca dot. geografii biblijnej, oraz 10 tomów kodyfikacji prawa talmudycznego.
Jego żoną była córka Mojżesza, wybitnego uczonego, rabina z Leszna.


 * Też znany jako Salomon z Chełma, dzieła jego znane też pod różnie zapisywanymi tytułami Mirkewet ha-Miszna.