Pochodzą prawdopodobnie z Przedmieścia Hrubieszowskiego (zlikwidowane podczas modernizacji twierdzy). Najstarszy znany przedstawiciel rodziny Szymon (1759-1834) był rzeźnikiem. Wraz z żoną Teklą (1780-1839) spoczywają pod najstarszym nagrobkiem na zamojskim cmentarzu (B). Ich syn Ignacy Służewski (1800-1861) był budowniczym, zasłużony przy przebudowie bram. Zamieszkał na Nowej Osadzie (ul. Ogrodowa). Uratował przed zniszczeniem figurę św. Michała z Bramy Szczebrzeskiej, przenosząc ją na swoją posesję. Po nim dom dziedziczył syn Władysław (1843-1919), a wnukami byli Andrzej (1871-1948), Władysław (1882-1960), Ignacy 91883-1967) i Wincenty (1883-1964).
Wincenty Służewski rolnik z Nowego Miasta (mieszkał za późniejszym kościołem przy ul. Gminnej), wielokrotnie kandydował do RM (m.in. 1929 i 1939), czł. Komitetu Budowy kościoła św. Krzyża. Spoczywa na zamojskim cmentarzu (T).
* Inskrypcja z najstarszej płyty nagrobnej na cmentarzu - Memento Mori. Przechodniu Uroń westchnienie za duszę Szymona 30 IX 1834 i Tekli 19 I 1839 zmarłych małżonków Służewskich, których zwłoki tu spoczywają.