Ur. w Zamościu, z domu Mandeltort, była córką znanego farmaceuty i kupca Eljasza. Z pocz. okupacji 1915 zamieszkała w Kijowie, tam uczyła się, świadectwo dojrzałości otrzymała w zamojskim gimnazjum (1923). Rozpoczęła studia filologiczne na UW, przerwane z braku środków. Pracowała wiele lat w biurze "Polskiego Lloyda". W IX 1939 z mężem wróciła na krótko do Zamościa, po czym wyjechała do Lwowa, w 1941 z Moskwy ewakuowana do Uzbekistanu, skąd wróciła do Polski w 1945. Mieszkała w Łodzi, potem Warszawie. Debiutowała w 1948 tłumaczeniem bajek uzbeckich i tadżyckich, tłumaczyła literaturę radziecką, m. in. słynną Jak hartowała się stal (1950), Fadiejewa, Hercena, Lwa Tołstoja (6 pozycji), z ukraińskiego  Szewczenkę. Jej bibliografia twórcza zawiera 21 pozycji.
Pozostawiła wspomnienie z dzieciństwa ("Poezja" 1987). Zm. w Warszawie. Jej mężem od 1937 był poeta Włodzimierz Słobodnik. Po jej siostrze wówczas 90-letniej Stanisławie Mandeltort pozostała 50 min. relacja filmowa w fundacji Zapis Historii Ocalonych z Shoah.

 * W. Słobodnik Piosenka dla Eleonory
     Twoje miasto – Zamość
     Ma wysoka wieżę,
     Twoje miasto – Zamość
     Z rynkiem i zegarem
          Tutaj Szymonowicz
          Pisał swe sielanki
          Piórem, co godziło
          W dziedziców wąsatych.
     Twoje miasto – Zamość
     Kochałem, jak kocha
     Twoje serce matkę,
     Przez Niemców zabitą.
          Twoje miasto – Zamość
          Ma wysoką wieżę,
          W twoim mieście starym
          Nie ma twojej matki.
     Ani twego brata.
     Zabili go Niemcy,
     Chociaż brat twój wierzył
     W człowieka jak w światło.
          Twoje miasto – Zamość
          Ma wysoką wieżę,
          Twoje miasto – Zamość
          Z rynkiem i zegarem.
     Sen twój o zabitych
     Wyższy niż ta wieża
     I szerszy niż rynek,
     I bardziej dokładny
     Niż zegar na wieży.
               (ze zbioru Nowe wiersze, 1952)