Także "Szańce szwedzkie". Znany z map austriackich z  1774, 1782 i 1809 (również jako "wały szwedzkie") blisko trzykilometrowy wał ziemny, usypany w odległości od 0,5 do 1,5 km, na wsch. od murów miejskich, osłaniający przedmieścia między traktem skierbieszowskim i Łabuńką. Być może istniał również nie zachowany na planach front północny. Wg J. Stankiewicza usypane zostały przez stacjonujących pod Zamościem kozaków zaporoskich Iwana Mazepy (X 1705 - V 1706) - nie wpuszczeni do twierdzy osłonili nimi zimowy obóz. Domniemana szer. wałów 4 m, a wys. 2,5 - 3 m (umożliwiała wyrzucenie ziemi bez użycia taczki).
Według map austriackich szańce składały się z trzy części: między traktem grabowieckim i hrubieszowskim, między hrubieszowskim i starym traktem lwowskim, oraz od lwowskiego do rzeki. Na ich stykach różniły się w poszczególnych planach. Szybko straciły znaczenie i ostatecznie zniknęły z modernizacją twierdzy. Ich pozostałościami mogły być czytelne jeszcze w l. 70. XX w. relikty ziemne na terenie cmentarza i u zbiegu ul. Lipskiej i Żdanowskiej.   
Tę nazwę nosi na planach, być może również ziemna, reduta w rejonie obecnej Rotundy. Powstała prawdopodobnie w poł. XVII w.