Ur. w Zamościu, tu ukończył szkołę powszechną, uczestniczył w rozbrajaniu garnizonu austriackiego w 1918 i w wojnie 1920. Pozostał w wojsku, w 1939 jako major walczył pod Grodnem, internowany przeżył Kozielsk, Butyrki, Łubiankę, od 1941 w armii Andersa, przez Iran i Irak  dotarł do Włoch. Jako dowódca 15 batalionu wileńskiego "Wilków" walczył pod Monte Cassino, ranny, ostatnią bitwę stoczył o Bolonię. W 1947 powrócił z Anglii do kraju, schorowany, w ciężkiej sytuacji materialnej (m.in. sprzedawał piwo), zm. w Gdańsku, pochowany w Oliwie. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl.