Zorganizowana 15 VIII 1944, z inicjatywy Stanisława Kawy, Władysława Węgrzyna, Bolesława Sobonia i Stanisława Wiktorowicza, nawiązując do tradycji przedwojennej Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej, jako Gimnazjum Mechaniczne. Przyjmowano chłopców w wieku 14-18 lat, po 6 klasach. Po 2 m-cach szkołę zajęła Armia Czerwona, szkoła do II 1945 znalazła się w budynku "jedynki", potem do VI 1945 w gmachu Akademii, następnie jeszcze przy Liceum Pedagogicznym  od XI 1945 po interwencji marszałka Żymierskiego wróciła "do siebie" i dopiero od VIII 1947 w d. zarządzie drogowym (ul. Szczebrzeska 41).
Decyzją ministerstwa z 24 IX 1946 została Państwową Szkołą Przemysłową z trzema wydziałami. Wydziały mechaniczny i elektryczny były dwustopniowe (4-letnie gimnazja i 3-letnie licea), a wydział drzewny jednostopniowy (4-letnie Gimnazjum Stolarskie), a od 1950 także lotniczy (liceum). Cała szkoła w 1949/50 liczyła 581 uczniów. W 1951 z połączenia wydz. Drzewnego i Szkoły Dokształcającej powstała Zasadnicza Szkoła Zawodowa (osobne hasło). Dyrektorzy: Stanisław Kawa (1944-46), Marian Bazylko (1947-48), Stefan Litwin (1949-50) i Halina Podobińska (1951).