Ur. w Terebińcu, wł. Henryk Jerzy, ukończył lubelskie gimnazjum i podchorążówkę, studiował na KUL, służył w zamojskim 9 p.p. Uczył w Krynicach, będąc jednocześnie instruktorem ZHP w zamojskim hufcu, później przeniósł się do szkoły nr 1 w Zamościu. Zorganizował i kierował kursem czapnikarskim dla potrzeb wojska, następnie także Dokształcającą Szkołą Zawodową, organizował też kursy spadochroniarskie i szybownicze dla wojska i harcerzy. W 3 DP zajmował się sprawami topografii. Harcmistrz RP, w 1937-39 był komendantem hufca.
W 1939 walczył w dywizji gen. Olbrychta, objął dowództwo kompanii, uratował przed egzekucją mieszkańców Suchowoli. W czasie okupacji w "Szarych Szeregach" (ps. "Żuraw") i grupie "Wachlarz", bliski współpracownik Grota-Roweckiego. W XII 1942 zdradzony, znalazł się na Pawiaku, nieomal cudem uniknął już na terenie getta egzekucji podając inne nazwisko, a w następstwie znalazł się 18 I 1943 na Majdanku. Tam przed komorą gazową ocaliło go chorego na tyfus ...prawdziwe nazwisko (był już na noszach do krematorium, zamieniony przez lekarza z innym zmarłym). Starał się tam podnosić ducha współwięźniów, organizował żywność i leki, wsławił się tworząc na terenie obozu wielką (11 m) makietę ...zamojskiej twierdzy. Później trafił do Gross Rosen, przesłuchiwany i bity nie wydał nikogo. Prowadzony już był 6 I 1944 z grupą skazanych na szubienicę, wskutek nagłego alarmu wywołanego ucieczką więźniów po raz trzeci uniknął śmierci. Po pobytach w kolejnych obozach Dora, Nordhausen, Osteroda, uciekł z transportu wiezionego do zatopienia w morzu. Odznaczony został przez komendanta "Grota" Krzyżem Virtuti Militari.
Po wojnie osiadł we Francji. Za jego pośrednictwem utrzymywane były do 1948 kontakty zamojskich i polskich harcerzy we Francji, gdzie organizował harcerstwo na uchodźstwie. Prowadził działalność kulturalną wśród młodzieży polonijnej. Przez wiele lat pracował jako kreślarz. Zm. w Miluzie.