Czynny w 1918-24, początkowo jako szpital wojskowy (budynek d. "monopolu"  przy ul. Orlej). Jeszcze jako austriacki ale już epidemiczny w X 1918 miał 140 łóżek (komendantem był najpierw mjr B. Modzelewski, potem płk Władysław Kafel), natomiast urządzono takiż cywilny (kier. Józef Pieńczykowski). Państwowy szpital epidemiczny przy 100 łóżkach w 1919 przyjął 270 chorych z miasta i 1186 spoza, 1920 - 203 i 588, 1921 - 298 i 648.

  * W 1919 minister zdrowia w zamojskim szpitalu epidemicznym uczuł się zgorszony
śladami dawnych napisów (zapewne niemieckich).Na słuszną zresztą uwagę ordynator dał jeszczesłuszniejszą odpowiedź: „Od napisu żaden jeszcze chory nie umarł, ale bez kamfory, o którą napróżno kołacze zarząd szpitala do ministerjum, umarł już niejeden".