W 1750 prepozyt szpitalny zarządzał szpitalem podmiejskim pod nazwiskiem N. Panny Loretańskiej obszerny z drzewa dobrego i z chałupą (obok kościoła Loretańskiego, pod nr 25, w pobliżu Rynku Świętokrzyskiego). W 1774-75 zastąpiony nowym o 5 izbach z komorą, na kilkanaście osób, z mieszkaniem księdza, z piecami kaflowymi zielonymi i białymi, gankiem z obrazem św. Anny (budował cieśla Kiełb i murarz Rosołek), obok z jednoizbową chałupka pokryta słomą. W 1808 odreperowany nowymi gontami, następnego roku spłonął (oblężenie).