Powstała w poł. l. 20. XX w. - boczna ul. Piłsudskiego.  (...)

Powstała w poł. l. 20. XX w. - boczna ul. Piłsudskiego (na przeciwko szpitala) - do ul. Krzywej/Orzeszkowej (ok. 80 m).  Dopiero po wojnie przedłużona do Łabuńki, wzdłuż której połączona z ul. Sadową.
Po stronie południowej (za Domem Czynszowym) były pola konopii Kotlińskich i duża baza PKS. a także tzw. Kozia Górka (od Kozów, dom po drugiej stronie - ul. Oboźna 1). W 1 poł. l. 50. znajdował się też hotel robotniczy dla budujących Zakłady Mięsne (zgodnie z duchem czasów nad  bramą  zainstalowany głośnik radiowęzła).
Po stronie północnej ulica zaczynała się szczytowo stojącym murowanym parterowym domem Lejby Peklera, później Kestenberga (ul. Piłsudskiego 17, rozebrany 1984), od Ciepłej z kaszarnią Naworola.
Wg wykazu z 1937 właścicielami posesji byli:
nr 2 - Szwarcbirowie (Icek Szwarcberg), dom murowany, parterowy, na jej tyłach później piętrowy dom z czerwonej cegły Kotlińskiego (m.in. zakład RTV Pikuzińskiego), mieszkali też Lewandowscy i Matuszewscy. 
nr 4 - Ronikierowie, wcześniej Brondwajnowie,
nr 6 - Kucharscy (róg Ciepłej i Krzywej), wyrób trumien, Wawrzyniec, zakład "Concordia").
W 1937 tych kilka domów zamieszkiwało ok. stu osób, w tym 40% ludności żydowskiej. Po wojnie przybyły jeszcze domy w zachodniej części ulicy (Kozyrów, Terleckich, Mazurów, Pomarańskich)te najstarsze jednak w l. 70. ustąpiły miejsca osiedlowej zabudowie wielorodzinnej. Obecnie wyróżnia się duży obiekt przychodni. Jeszcze w l. 80. rosły przy niej pozostałe po dawnych sadach jabłonie, grusze, śliwy.