Pierwszy wzmiankowany introligator to Żyd Eisik/Heyzyk (1657, 1665), Józef Markiewicz (1762), w 1821  trzech, w l. 70. XIX w. Szmerel Werner, a wg informatora z 1990 w Zamościu był introligator Goldman. Na pocz. XX w. istniała pracownia M. L. Brandta (Wyjazd Lubelski 42), a w 1913 powstał czynny przez kilka lat zakład Pinkwasa Bala (Bałła) introligatora i tapicera pokojowego (ul. 3 Maja). Potentatem w tym zawodzie była funkcjonująca wspólnie z drukarnią Introligatornia Sejmikowa, później pod zarządem Rady Powiatowej. Od końca l. 20. najsłynniejszy był Jan Ogórkiewicz (osobne hasło), po wojnie Bazyli Gryszczuk (osobne hasło). Introligatorstwem i ramiarstwem od 1913 zajmował się Jan Żurek (osobne hasło). Przy końcu l. 40. była Wytwórnia Galanterii Introligatorskiej "Okaz" St. Zdrojewskiego i s-ki (ul. Żeromskiego 9).