W 1815 powołano Inżyniera Twierdzy Zamość, w 1820-27 czynny była Dyrekcja Inżynierii Twierdzy Zamościa, podległa Korpusowi Inżynierów Królestwa Kongresowego, na której czele do 1831 stał mieszkający w Zamościu gen. Jan Malletski. Komendantem (dyrektorem) zamojskiej inżynierii był w 1821-28 ppłk Leonard Jodko, 1828-31 ppłk Bernard Engbricht (Engebricht), 1831 ppłk Henryk Rossmann w 1830-31 jako komendanci Służby Inżynierów.
W tym okresie służbę pełnili inżynierowie: kpt. Ludwik Miller (1815-17), kpt. Bernard Engbricht (1815-28), ppor. Wilhelm Tytz (1815-19), ppor. Jan Thomas (1815-20), ppor. Antoni Goliszewski (1820-23), Antoni Szaster (1815-16), kpt. Konstanty Wiśniewski (1820-22), kpt. Aleksander Linsenbarth (1820-28), ppor. Feliks Wiszniewski (1820-30), por. Konstanty Jodko (do 1825), por. Feliks Pancer (1823), ppor. Hiacynt Pancer (do 1828), por. August Szultz (1824-25), ppor. Aleksander Randau (do 1825), kpt. Fryderyk Rossmann (1826-27), kpt. Konstanty Kamiński (1826-30), ppor. Michał Latalski (1826-31), ppor. Florian Marczewski (do 1828), ppor. Fryderyk Wielhorski (1826-27). Cześć z nich określanych było jako konduktorzy, tj. odpowiednicy kierowników robót. W 1814-16 jako naczelnik fortyfikacji występuje Korsykanin Mateusz Ornano-Chiaratelli. W 1817-25 prace nadzorował kpt. Jan Paweł Lelewel , następnie kpt. Jan Woyczyński - adiutanci gen. Malletskiego. Jednym ze zdolniejszych oficerów inżynierii był płk Filip Meciszewski (186-1830), który od 1810 fortyfikował Zamość.
Z końcem 1831 w Królestwie Polskim, obok Brześcia, Modlina i Warszawy, sformowana została Zamojska Forteczna Komenda Inżynierii. W 1864-66 funkcjonował Zamojski Forteczny Inżynieryjny Zarząd, a na czas likwidacji twierdzy do 1867 Zamojska Inżynieryjna Komenda. Komendanci: 1831-35 kpt Mikołaj Rydzewski, 1835-63 kpt. Aleksander von Hoven, 1863-66 kpt Robert von Nolte.
* Ze wspomnień J. Komorowskiego - Pod Malletskim byli kapitanowie Engbricht i Linsenbarth i kilkadziesiąt konduktorów inżynierii.
* Wielki Książe Konstanty podczas wizytacji w X 1823 - Generał brygady Malletski (...) był wspierany przez ichmościów oficerów Korpusu Inżynierów użytych pod jego rozkazami. Znajdując w roku teraźniejszym te same powody zadowolenia z ukontentowaniem ponawiam wzmiankowanemu generałowi moje podziękowanie oświadczając ppłk Jodko, kapitanowie Engrbricht, Linsenbarth i Lelewel, równie jak podporucznikom: Woyczyńskemu, Schultz, Pancer i Starowolskiemu satysfakcję do której najgruntowniejsze nabyli sobie prawa.
* O inżynierach, którzy mieszkają w ogrodzie inżynierskim za miastem, w wielkim białym domu, prześwitującym pomiędzy drzewami, zapomniano... Jeszcze nie skończyli, powiadają, obliczeń dotyczących rozbiórki twierdzy. (...) Po czym nagle ktoś przypomina sobie o inżynierach i wszyscy oni odwołani. (Wspomnienia I.L. Pereca)
W tym okresie służbę pełnili inżynierowie: kpt. Ludwik Miller (1815-17), kpt. Bernard Engbricht (1815-28), ppor. Wilhelm Tytz (1815-19), ppor. Jan Thomas (1815-20), ppor. Antoni Goliszewski (1820-23), Antoni Szaster (1815-16), kpt. Konstanty Wiśniewski (1820-22), kpt. Aleksander Linsenbarth (1820-28), ppor. Feliks Wiszniewski (1820-30), por. Konstanty Jodko (do 1825), por. Feliks Pancer (1823), ppor. Hiacynt Pancer (do 1828), por. August Szultz (1824-25), ppor. Aleksander Randau (do 1825), kpt. Fryderyk Rossmann (1826-27), kpt. Konstanty Kamiński (1826-30), ppor. Michał Latalski (1826-31), ppor. Florian Marczewski (do 1828), ppor. Fryderyk Wielhorski (1826-27). Cześć z nich określanych było jako konduktorzy, tj. odpowiednicy kierowników robót. W 1814-16 jako naczelnik fortyfikacji występuje Korsykanin Mateusz Ornano-Chiaratelli. W 1817-25 prace nadzorował kpt. Jan Paweł Lelewel , następnie kpt. Jan Woyczyński - adiutanci gen. Malletskiego. Jednym ze zdolniejszych oficerów inżynierii był płk Filip Meciszewski (186-1830), który od 1810 fortyfikował Zamość.
Z końcem 1831 w Królestwie Polskim, obok Brześcia, Modlina i Warszawy, sformowana została Zamojska Forteczna Komenda Inżynierii. W 1864-66 funkcjonował Zamojski Forteczny Inżynieryjny Zarząd, a na czas likwidacji twierdzy do 1867 Zamojska Inżynieryjna Komenda. Komendanci: 1831-35 kpt Mikołaj Rydzewski, 1835-63 kpt. Aleksander von Hoven, 1863-66 kpt Robert von Nolte.
* Ze wspomnień J. Komorowskiego - Pod Malletskim byli kapitanowie Engbricht i Linsenbarth i kilkadziesiąt konduktorów inżynierii.
* Wielki Książe Konstanty podczas wizytacji w X 1823 - Generał brygady Malletski (...) był wspierany przez ichmościów oficerów Korpusu Inżynierów użytych pod jego rozkazami. Znajdując w roku teraźniejszym te same powody zadowolenia z ukontentowaniem ponawiam wzmiankowanemu generałowi moje podziękowanie oświadczając ppłk Jodko, kapitanowie Engrbricht, Linsenbarth i Lelewel, równie jak podporucznikom: Woyczyńskemu, Schultz, Pancer i Starowolskiemu satysfakcję do której najgruntowniejsze nabyli sobie prawa.
* O inżynierach, którzy mieszkają w ogrodzie inżynierskim za miastem, w wielkim białym domu, prześwitującym pomiędzy drzewami, zapomniano... Jeszcze nie skończyli, powiadają, obliczeń dotyczących rozbiórki twierdzy. (...) Po czym nagle ktoś przypomina sobie o inżynierach i wszyscy oni odwołani. (Wspomnienia I.L. Pereca)
