Ur. w Zamościu. Obywatel miasta Zamościa. W powstaniu walczył pod Biłgorajem, Tomaszowem, Tarnawatką, Krasnobrodem, Panasówką i Józefowem. Internowany w Ołomuńcu i skazany na śmierć w Krakowie, po ucieczce znowu aresztowany i więziony w Olkuszu, w Cytadeli Warszawskiej, Moskwie, Tule i Omsku (Syberia). Uwolniony w 1868 powrócił do Zamościa. Mieszkał na Nowej Osadzie. Żona Wiktoria z Godziszewskich, miał synów: Andrzeja, Piotra (osobne hasło), Michała, Feliksa, Ludwika i córkę Teofilę.