Ur. w Hołużnem k. Grabowca. Naukę w małym seminarium o.o. werbistów przerwała wojna. Przed wojną, a także podczas okupacji pracował jako sprzedawca, buchalter, magazynier, m.in. w Hrubieszowie i Kraśniku, działał w AK. W 1946 zdał maturę, święcenia otrzymał w 1951 i do 1955 był wikariuszem w parafii św. Krzyża w Zamościu, później w Krasnobrodzie, Lubartowie i Lublinie, był proboszczem w Skierbieszowie. Jako proboszcz w 1972 wrócił do parafii św. Krzyża. Dokończył budowę kościoła i wieży, jemu zawdzięcza kościół dzwony, Grotę z Lourdes (1977), Pomnik Męczeństwa, rozbudowę plebanii. W 1978 został dziekanem dekanatu nowomiejskiego, rok wcześniej kanonikiem honorowym a w 1985  gremialnym Kapituły Zamojskiej. Po zamordowaniu ks. Popiełuszki wprowadził Msze św. za Ojczyznę. Jako pierwszy w mieście nawiązał kontakt ze Schwäbisch Hall (osobne hasło). W 1993 otrzymał godność prałata domowego Jego Świątobliwości, był też skarbnikiem kurii, ojcem duchowym kleru diecezjalnego. Ufundował kilka figur, m.in. w Szewni przy drodze figurę MB Krasnobrodzkiej - wotum za uratowanie życia w wypadku samochodowym. Spoczywa na zamojskim cmentarzu.

 * Treść napisu z Groty w Lourdes - Ku chwale MB jako wotum dziękczynne za upragnioną łaskę sakramentu kapłańskiego, za wielokrotne uratowania życia podczas okupacji, za kilkakrotne uzdrowienie z ciężkich chorób niniejszą Grotę Niepokalanej z Lourdes wykonaną wg proj. art. Jarosława Sowińskiego ku pokrzepieniu wiary Czcicieli Maryi Ziemi Zamojskiej - poświęcam ks. Andrzej Jabłoński, Zamość 18 IX 1977