Piętrowa, podcieniowa, w zwartej zabudowie (3-arkadowa, z 4-osiowym piętrem). Od 1591 w posiadaniu Ormian, najpierw Megardiaszów, od 1642 Kirkorowiczów, następnie Nowackich i po 1680 w arendzie Zamoyskich. W 2 ćw. XIX w.  połączona z sąsiednią (nr 14) i rozbudowana, od k. XIX w. w posiadaniu Żydów, przed wojną Szlafroków. Posiada szeroką sień, prowadzący do niej arkadowy portal z kartuszem i owalnym nadświetlem, kolebkowo-krzyżowe sklepienia.