6 piętrowych, krytych dachówką zwróconych ku południu kamienic, z fasadami o skromnym klasycystycznym charakterze. W XVII w. w tym miejscu znajdowała się zabudowa oficynowa ul. Staszica. Są to: kamienica nr 8 (d. oficyna ul. Staszica 9), nr 10 (Staszica 11), nr 12 (Staszica 13), nr 14 (Staszica 15), nr 16 (Staszica 17) i kamienica nr 18 (Staszica 19). Cztery pierwsze od ul. Bazyliańskiej – 3-osiowe, kolejna 4-osiowa (nr 16) i 5-osiowa (nr 20).
Najstarsza pochodzi z 1 poł. XVII w. - „18” (cz. drewn.), z przełomu XVIII/XIX w.  „10” (do 2 p. XIX w. parterowa) i „12” (kuźnia mur.), pozostałe XIX-wieczne. Ostatnimi właścicielami przed renowacją byli nr 10 - Klimkiewiczowie,Dehnelowie, nr 12 - Hajdukowie, nr 14 - Gałaszkiewiczowie, nr 16 - L. Margules, nr 18 - Margulesowie. W 1974-78 zostały odrestaurowane.  Poza nr 18, pozostałe skromniejsze, z gzymsami, boniowaniami, oknami w opaskach, zachowały klasycystyczne , odróżniają je balkon z pseudoportalem (nr 10), wejście ze schodkami (nr 12), wejście z nadświetlem i od podwórza przyległe do ściany kryte schody (nr 14), szeroki przejazd i tylko jednotraktowa (nr 16). Przed renowacją był tu znany zakład fotograficzny (nr 12), po renowacji mieści się nieprzerwanie od renowacji zakład szklarski (nr 14)