Ur. w Lachowcach, pow. tomaszowski. Ukończył zamojskie Liceum Pedagogiczne, WSP w Krakowie (filologia rosyjska) i studium dziennikarskie w UW. Pracował jako dziennikarz w Białymstoku, Koszalinie i w 1962-79 w Lublinie ("Sztandar Ludu"), w dziale partyjnym. W 1979 został zastępcą red. naczelnego, a w 1982-90 red. naczelnym "Tygodnika Zamojskiego". Później kierował "Przeglądem Kresowym" (1990), następnie "Kroniką Zamojską", "Kroniką Zamojszczyzny" (1992-93) i "Kroniką Tygodnia" (1997), a wreszcie "Magazynem Kresowym" (1993-98). Wydał Kto jest kim na Zamojszczyźnie (1998, 2001 - gospodarka). Przewodniczył Klubowi "Kuźnica Zamojska" (1981). Z "Tygodnikiem" podejmował, współtworzył, wspierał szereg głośnych inicjatyw (komitety odnowy Starego Miasta i budowy pomnika J. Zamoyskiego, Medal Moranda, echokardiograf).
Autor reportaży Pożegnanie taboru (1968) i Zaproszenie do Zamościa (1999) oraz bogato ilustrowanych przewodników po Zamościu i okolicy (2000, 2004), Zamościu i Roztoczu (2001), Chełmie, Krasnymstawie i powiecie włodawskim, ukazujących się we własnej Oficynie Wydawniczej Kresy. Był m.in. wiceprzewodniczącym oddziału lubelskiego SDP (od 1970). Zm. w Zamościu, spoczywa na cmentarzu w Rzeplinie.


 * W Liceum Pedagogicznym w Zamościu najchętniej uczęszczał na lekcje polskiego, u „Pani Tchórzewskiej”. Na lata zapamiętał jedną z lekcji, podczas której improwizował „czytanie” swojego opowiadania. Nauczycielka występ ucznia uznała za „słaby” i przyszły dziennikarz dostał tylko trójkę. Dopiero potem okazało się, że nie miał zadania napisanego w zeszycie a wszystko, co „czytał”, było improwizacją. Tak zrodził się talent piśmienniczy przyszłego reportażysty.