Trzecia po stronie płd., w 1622 złożono w niej relikwie z pałacu ordynackiego. Z tym wezwaniem znana już w 2 poł, XVII w. Powstał wówczas najstarszy dzisiaj w Kolegiacie barokowy ołtarz z grupą rzeźbiarską w zwieńczeniu (Chrystus Ukrzyżowany, MB i św. Jan). Od 1630 do czasu wzniesienia własnego kościoła opiekowali się nią franciszkanie. W XIX w. nosiła wezwanie św. Tekli (jej obraz w 1925 zabrano do muzeum diecezjalnego). Obecnie złożonych jest w ołtarzu 28 symetrycznie ustawionych relikwiarzy, w większości trudnych do zidentyfikowania. Do kaplicy prowadzi dębowa krata z bramą o eklektycznej dekoracji (2 poł. XIX w.). W XVIII w. przy filarze obok kaplicy stał niewielki ołtarz św. Walentego.