Ur. w Zamościu (Majdan), studia ukończył w Petersburgu. Jako student przewodniczył Zamojskiemu Stow. Akademickiemu. Był lekarzem w szpitalu wojskowym w Zamościu (l. 20-te), później w Lidzie i Wilnie, a następnie ordynatorem w Grodnie, doktorat uzyskał na UJ. W 1939 ranny na froncie, po wyjściu ze szpitala we Lwowie, próbował wrócić do Zamościa został aresztowany przez NKWD. Wywieziony na Sybir, dostał się do armii Andersa, kierował szpitalem dywizyjnym, z którym przepłynął do Włoch, gdzie zasłużył się jako ordynator szpitala polowego, ratując rannych pod Monte Cassino. Był ordynatorem szpitala dla Polaków osiadłych po wojnie w Penley (Walia). Do Polski wrócił w 1969. Mieszkał i zmarł w Warszawie. Spoczywa na zamojskim cmentarzu (M). Autor publikacji historycznych. Jego wspomnienia z 1918 i lat okupacji publikował "Zamojski Kwartalnik Kulturalny" (1992 nr 4 i 1994 nr 4). Jego córka Aldona, była lekarką Instytutu Matki i Dziecka jej mężem był Jerzy Sito poeta, wybitny tłumacz Szekspira, prezes Spółdzielni "Czytelnik", ambasador RP w Danii.

 *  W 1938 wygrał konkurs na chirurga - ordynatora w zamojskim szpitalu, ale zwlekał z odpowiedzią i w końcu nie przyjechał. W jego miejsce wybrano dr Onyszkiewicza.