Z d. Łapińska, była córką aptekarza z Izbicy, po mężu Zdzisławie (osobne hasło) właścicielką apteki i kamienicy (Rynek Wielki 2), posiadała wykształcenie średnie. W czasie zaborów zajmowała się pracą religijno-społeczną (chrzest unitów) i kulturalno-oświatową (kolportaż gazet i książek). Długoletnia opiekunka ochronki św. Franciszka (od 1905) i biblioteki publicznej (od 1908, później w ich domu), gdzie potajemnie uczono historii i j. polskiego). Do 1928 kierowała biblioteką i przewodziła stowarzyszeniu Biblioteki Publicznej im. J. Zamoyskiego. Działaczka na rzecz opieki nad internatem, uczestniczka licznych kwest, składek i akcji, m.in. na biedne dzieci, żołnierzy, uwięzionych górników, zwykle wnosząc najwyższą składkę. Była w zarządach oddziału Rady Opieki i koła Tow. Dobroczynności, Tow. Miłosierdzia Wincentego a Paulo. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1939), działała w PMS i LOPP. Spoczywa na starym cmentarzu w grobowcu wspólnie z mężem.